Szanowni Państwo!

 

Poniżej przedstawiam propozycje zabaw i zajęć, które można  wykonać z dziećmi w bieżącym tygodniu.

TYDZIEŃ: 12.04.2021r. - 16.04.2021r.

Dzień pierwszy: Piękno naszej planety

Pomoce do przygotowania przez rodzica w domu: czasopisma, kalendarze z krajobrazami, obrazki przedstawiające przyrodę zniszczoną przez człowieka, odtwarzacz CD, dowolna muzyka, tacka, piasek lub mąka, biała kartka A4, farby.

1. Rozmowa na temat piękna przyrody.

Rodzic zadaje dziecku następujące pytania.

- Czy lubisz gdy świeci słońce?

- Czy widziałeś kiedyś góry? Podobają Ci się?

- Czy lubisz zbierać muszelki nad morzem?

- Czy lubisz chodzić do lasu lub parku? Co najbardziej Ci się tam podoba?

- Czy należy dbać o naszą planetę (o rośliny, ziemię, zwierzęta?)

- Co by było gdyby ludzie nie dbali o planetę?

2. Oglądanie zdjęć przedstawiających piękno przyrody.

Rodzic pokazuje dziecku piękno przyrody (z czasopism, kalendarzy itp.) i zdjęć przedstawiających przyrodę zniszczoną przez człowieka.

Rodzic zadaje dziecku pytanie: − Które miejsca na zdjęciach bardziej Ci się podobają? Dlaczego?

3. Zabawa ruchowa z elementem dramy – Smutne drzewko i wesołe drzewko.

Dziecko porusza się po pokoju w rytm dowolnej muzyki. Podczas przerwy w muzyce wciela się w rolę drzewka, któremu ktoś połamał gałązki, ponacinał korę – pokazuje miną, postawą ciała, jak czuje się to drzewko. Potem znowu porusza się przy dźwiękach muzyki. Podczas przerwy w muzyce pokazuje, jak się czuje drzewko, o które dba ogrodnik, które ma całą korę i gałęzie, radośnie sobie rośnie.

4. Rysowanie prostych kształtów na tackach z mąką.

Rodzic, a za nim dziecko, rysuje i mówi proste rymowanki. Np.:

• dziecko rysuje koło (kilka razy po śladzie), a potem kreski – promyki, mówiąc: Kółeczko, kółeczko, będzie z ciebie słoneczko.

• dziecko rysuje łuk jeden a potem drugi mówiąc: Jeden łuk, drugi łuk – aby listek powstać mógł.

5. Praca plastyczna – Piękno naszej planety.

Dziecko maluje farbami na białej kartce to, co uważa za piękne na naszej planecie np.: słońce, drzewo, kwiatki, morze.

 

Dzień drugi: Liczymy motyle

Pomoce do przygotowania przez rodzica w domu: sylwety motyli w kolorach: żółtym, niebieskim, białym, pomarańczowym, odtwarzacz CD, dowolna muzyka, kolorowe kartki, klej, nożyczki, farby, rolka po papierze toaletowym.

1.    Zabawa dydaktyczna – Kolorowa łąka.

Rodzic opowiada o motylach, które pojawiły się nad łąką. Dziecko umieszcza na stole sylwety motyli w odpowiednich kolorach.

Na łące budziło się życie. Zakwitało coraz więcej kwiatów, zwierzęta opuszczały zimowe kryjówki i cieszyły się promieniami słońca. Powróciły ptaki. Nad kwiatami fruwały małe zwierzęta – owady. Stokrotkę, która wyciągnęła kwiat do słońca, najpierw odwiedził żółty motyl zwany cytrynkiem. (Dziecko umieszcza na stole sylwetę żółtego motyla). Potem – piękny niebieski motyl z rodziny modraszków. (Obok żółtej sylwety motyla umieszcza niebieską). Usiadł na stokrotce, skosztował nektaru i odfrunął. Kolejnym gościem był biały motyl z ciemnymi plamkami – bielinek kapustnik, zwany tak z powodu jego częstego odwiedzania zagonów kapusty, na której chętnie składa jajeczka. (Umieszcza białą sylwetę motyla na stole). Gdy dzień się powoli kończył, pojawił się jeszcze jeden motyl – pomarańczowy – o dziwnej nazwie czerwończyk dukacik. (Umieszcza na stole sylwetę pomarańczowego motyla).

2.    Kolorowe motyle – ćwiczenia matematyczne.

Rodzic rozkłada przed dzieckiem motyle z poprzedniego ćwiczenia. Zadaniem dziecka jest:

- liczenie motyli;

- określanie, w jakim kolorze jest pierwszy, drugi… czwarty motyl.

3.    Zabawa sylwetami motyli.

Dziecko wybiera motyla w ulubionym kolorze i ustawia go względem siebie według poleceń rodzica. Np. nad sobą, przed sobą, z boku, za sobą, nisko, wysoko.

4.    Zabawa orientacyjno-porządkowa – Fruwające motyle.

Dziecko nadal ma swoją sylwetę motyla. Przy nagraniu dowolnej melodii biega po pokoju - czystej planecie i zachwyca się pięknem przyrody, gdy muzyka cichnie dziecko przechodzi do zanieczyszczonej planety, zaczyna maszerować i zbierać śmieci. Następnie muzyka znów zaczyna grać i dziecko-motyl znów wraca na czystą planetę i zachwyca się pięknem, które widzi.

5.    Praca plastyczna – Z motylem piękniejszy świat.

Rodzic wspólnie z dzieckiem tworzą motyla z papieru kolorowego i rolki po papierze toaletowym. Rodzic wycina z kolorowego papieru skrzydełka, dziecko ozdabia je i przykleja do rolki po papierze, którą maluje farbami. Do rolki dziecko przykleja czółki, które wcześniej wytnie rodzic. Gotowy motyl może posłużyć do zabawy. 

Dzień trzeci: Oszczędzamy wodę

Pomoce do przygotowania przez rodzica w domu: sylwety kropelek wody w kolorze ciemnoniebieskim i jasnoniebieskim, miska z wodą, spinacz biurowy, papier, kamień, kawałek drewna, styropian, skorupka od orzecha, piórko, piłeczka pingpongowa itp.

1.    Ćwiczenie ortofoniczne – Jakie odgłosy wydaje woda?

Rodzic mówi jakie odgłosy wydaje woda

- woda pluska –plum, plum ...( dziecko powtarza )

- woda chlapie – chlap, chlap...

- woda szumi – szszszszsz...

- woda pada- kap, kap...

- woda bulgoce- bul, bul...

2.    Do czego wykorzystujemy wodę z kranu?

Rodzic pyta dziecko:

- Do czego wykorzystujemy wodę w kranie?

(mycie, kąpiel, pranie, gotowanie, podlewania, ....)

- Jak myślisz, jak dużo jest wody na Ziemi?

- Czy brakuje nam wody?

- Jak myślisz czy jest takie miejsce gdzie brakuje wody?

- Czy powinniśmy wodę oszczędzać?

- Jak możemy oszczędzać wodę?

3.    Zabawa ruchowa – Czysta woda.

Dziecko biega po pokoju, gdy rodzic powie hasło: Czysta woda, dziecko robi trzy pajacyki, następnie dalej biega po pokoju. Zabawę powtarzamy kilka razy (można zmieniać ćwiczenie np., skakanie na jeden nodze, skakanie obunóż, chodzenie jak kotek, skakanie jak żabka).

4.    Ćwiczenia oddechowe – Kropelki wody.

Dziecko dmucha na papierowe kropelki wody w kolorze jasnoniebieskim - czyste powietrze, w kolorze ciemnoniebieskim - zanieczyszczone powietrze.

5.    Zabawa badawcza – Co pływa, a co tonie.

Do miski z wodą dziecko wrzucaj: spinacz biurowy, papier, kamień, kawałek drewna, następnie wrzucaj styropian, skorupkę od orzecha, piórko, piłeczkę pingpongową - rodzic omawia co się dzieje z tymi przedmiotami i dlaczego tak się zachowują.

Dzień czwarty: Segregowanie śmieci

Pomoce do przygotowania przez rodzica w domu: puste butelki po napojach, kartoniki papierowe, puszki, reklamówki, gazety itp., dwa worki na śmieci, plastelina.

1.    Zabawa dydaktyczna – Czym się różnię?

Rodzic rozkłada na stole: puste butelki po napojach, kartoniki papierowe, puszki, reklamówki, gazety itp. Dziecko ogląda je i próbuje powiedzieć czym różnią się od siebie te rzeczy.

2.    Segregowanie śmieci.

Rodzic przygotował dwa worki na śmieci. Rozsypał na podłodze butelki po napojach, woreczki z tworzywa, papierowe torebki, stare gazety. Zadaniem dziecka jest segregowanie śmieci – do jednego worka wkłada rzeczy wykonane z tworzywa, a do drugiego – z papieru.

3.    Rozmowa na temat segregowania śmieci.

Rodzic pokazuje dwa worki, które dziecko wypełniło posegregowanymi śmieciami. Wyjaśnia dziecku, że z odzyskanego ze śmieci papieru można otrzymać papier, np. na pudełka na buty papier toaletowy, a z butelek – tworzywo na pojemniki.

4.    Zabawa bieżna – Lecimy samolotem na najczystszy zakątek Ziemi.

Dziecko naśladuje odgłosy startującego samolotu „szszsz…”, porusza się po pokoju w dowolnym kierunku.

5.    Praca plastyczna – pojemniki do segregacji śmieci.

Rodzic wyjaśnia dziecku, że są pojemniki w różnych kolorach, do których wrzucamy odpowiednie odpady. Zadaniem dziecka będzie ulepienie z plasteliny trzech pojemników w kolorze żółtym, zielonym i niebieskim. 

Dzień piąty: Wiem jak dbać o przyrodę

Pomoce do przygotowania przez rodzica w domu: sylweta liścia lub zielona kartka, flamaster, kredki, nagrania odgłosów przyrody np. szum fal, szelest drzew, krople deszczu, śpiew ptaków, głosy leśnych zwierząt, odtwarzacz CD, dowolna muzyka, biała kartka A4.

 

1.    Opracowanie zestawu zasad, których każdy powinien przestrzegać aby pomóc naszej planecie.

Na sylwecie liścia rodzic zapisuje zasady podane przez dziecko np.:

• segreguj odpady

• nie łam gałązek drzew i krzewów

• w lesie zachowuj się cicho, nie zrywaj i nie depcz roślin

• oszczędzaj wodę

• nie świeć światła bez potrzeby

Do każdej zasady rodzic wspólnie z dzieckiem wykonuje schematyczny rysunek.

2.    Nauka wyliczanki.

Dziecko powtarza wyliczankę za rodzicem:

Ślimak, ślimak, pokaż rogi,

dam ci sera na pierogi.

Jak nie sera, to kapusty,

od kapusty będziesz tłusty.

Dziecko pokazuj, jak porusza się ślimak.

3.    Ćwiczenia słuchowe – Jaki to odgłos?

Dziecko z zamkniętymi oczami słucha różnych głosów przyrody: szum fal, szelest drzew, krople deszczu, śpiew ptaków, głosy leśnych zwierząt.

4.    Zabawa ruchowa – Sprzątanie Świata.

Dziecko maszeruje po pokoju w rytm dowolnej muzyki. Gdy muzyka ucichnie rodzic mówi jaką czynność powinno wykonać dziecko:

- grabimy liście,

- wyrzucamy odpady do kosza,

- zamiatamy,

- zakręcamy wodę itp.

5.    Praca plastyczna – Obdarowujemy naszą Ziemię.

Dziecko rysuje „dobre prezenty dla Ziemi” – liście, słońce, drzewa, kwiaty, ptaki, zwierzęta, owady.

Tydzień: 6.04.2021 r. - 09.04.2021 r.

Dzień pierwszy: Pani krowa

Pomoce do przygotowania przez rodzica w domu: zdjęcie krowy, obrazki (ser żółty, ser biały, jogurt, śmietana), obrazki przedstawiające różne zwierzęta żyjące na wsi.

1. Zabawa z wykorzystaniem tekstu rymowanki.

Dziecko powtarza za rodzicem tekst rymowanki, w różnych pozycjach – stojąc, leżąc.

Czarna krowa w kropki bordo

gryzła trawę, kręcąc mordką.

2. Oglądanie zdjęcia krowy.

Rodzic wyjaśnia dziecku, dlaczego hodujemy krowy. Następnie zadaje pytanie – Co nam daje krowa?

3. Zabawa ruchowa z elementami artykulacyjnymi – Krowy na łące.

Dziecko chodzi na czworakach po pokoju – łące. Na sygnał rodzica dziecko – krówka kładzie się bokiem na trawie i naśladuje żucie trawy.

4. Oglądanie obrazków różnych produktów – przetworów z mleka.

Rodzic kładzie obrazki przed dzieckiem i zadaje pytanie − Co to jest? Dziecko, samodzielnie lub z pomocą rodzica, nazywa przygotowane produkty. Rodzic wyjaśnia, że to wszystko otrzymujemy z mleka.

5. Zabawa ruchowo-naśladowcza – Jestem…

Dziecko naśladuje ruchy i głos zwierzęcia, które przedstawi mu rodzic, np. kaczki – rodzic pokazuje zdjęcie, naśladuje chód kaczki i jej głos, a dziecko powtarza za rodzicem (w następne dni dziecko w ten sam sposób podczas zabawy może poznać inne zwierzęta).

Kolorowanka krówka:

ttps://www.ladnekolorowanki.pl/kolorowanka/krowa-2/

Dzień drugi: Koziołeczek – dziecko kozy

Pomoce do przygotowania przez rodzica w domu: zabawki lub obrazki zwierząt spotykanych na wiejskim podwórku, cztery obrazki kóz, sylweta/kolorowanka kozy, białe kulki z bibuły, klej, kredki.

1. Zabawa – Powiedz, gdzie jestem.

Rodzic ma zabawkę lub obrazek zwierzątka spotykanego na wiejskim podwórku. Manipuluje nią, ustawiając w różnych miejscach (na stoliku, pod stolikiem, obok stolika, za krzesełkiem, przed krzesełkiem…). Dziecko określa jej położenie.

2. Zabawa bieżna – Koniki.

Rodzic wyznacza teren zabawy oraz teren stajni dla koników. Na jego polecenie konik wybiega ze stajni, biegnie kłusem – szybko na palcach, idzie stępa – powoli, z wysokim unoszeniem kolan, galopem – z odbijaniem się kolejno jednej nogi i drugiej nogi. Na sygnał wraca do stajni.

3. Zabawa – Liczymy do czterech.

Rodzic pokazuje obrazki kóz. Dziecko liczy je, określa ich liczbę i pokazuje odpowiednią liczbę palców.

4. Zabawa dydaktyczna – Wiejskie podwórko.

Dziecko ogląda zdjęcia lub zabawki zwierząt z wiejskiego podwórka. Nazywa je samodzielnie lub z pomocą rodzica. Następnie dzieli nazwy za rodzicem na sylaby (rytmicznie) połączone z klaskaniem. Rodzic pokazuje zdjęcie, powtarza nazwę zwierzęcia, dzieli ją, klaszcząc, a dziecko powtarza. Np. kura – ku-ra, kogut – ko-gut, krowa – kro-wa, baran – ba-ran, świnia – świ-nia…

5. Praca plastyczna – Koziołek.

Rodzic podaje dziecku sylwetę koziołka. Zadaniem dziecka jest wylepienie go kulkami z białej bibuły oraz dorysowanie trawy, słońca oraz chmur.

Kolorowanka Mała kózka domowa | Kolorowanki dla dzieci do druku (supercoloring.com)

Dzień trzeci: Kurczaczek

Pomoce do przygotowania przez rodzica w domu: obrazki pokazujące, jak wykluwają się kurczątka i jak się zmieniają w kury czy w koguty, sztuczne piórko, plastelina.

1. Słuchanie wiersza Kurczątko (autor: W. Szuman)

Rodzic czyta dziecku wiersz:

Kurczątko z jajeczka się urodziło...

Główkę, brzuszek wychyliło.

Na dwie nóżki wyskoczyło.

Czarne oczka otworzyło,

Dziobek mały rozchyliło,

Że jest głodne zakwiliło...

2. Rozmowa na temat wiersza.

Rodzic zadaje dziecku następujące pytania:

- Co się wykluło z jajka?

- Ile miało nóżek?

- Jaki miało kolor oczu?

- Co powiedziało?

3. Zabawa – Piórko z podwórka.

Dziecko z zamkniętymi oczami siedzi naprzeciwko rodzica. Rodzic dotyka piórkiem dziecko w różne części ciała, a dziecko, nie otwierając oczu, wskazuje palcem dotknięte miejsca i je nazywa.

4. Zabawa ruchowa – Kury i kurczątka.

Dziecko – kurczątko biega po pokoju do dowolnej muzyki i wydaje odgłosy: pi, pi, pi…. Gdy ucichnie muzyka, dziecko staje na palcach i ponosi ręce wysoko do góry (kurczątko, zamienia się w dużą kurę). Rodzic ponownie włącza muzykę i dziecko – kura biega po pokoju i wydaje odgłosy: ko, ko, ko…

5. Praca plastyczna – Kura i jej kurczątko.

Dziecko z pomocą rodzica lepi z plasteliny kurę oraz jej dziecko – kurczątko.

Dzień czwarty: Na wiejskim podwórku

Pomoce do przygotowania przez rodzica w domu: ilustracje (kura, kurnik, świnka, chlew, koń, stajnia, krowa, obora, pies, buda), zielona kartka A4, klej, nożyczki, wycięte figury geometryczne w kolorze białym i czarnym.

1. Opowieść ruchowa – W zagrodzie.

Dziecko naśladuje ruchy oraz odgłosy zwierząt. W czasie opowieści rodzic robi pauzy, by dziecko mogło samo rozpoznawać, jakimi odgłosami mówią zwierzątka.

Kogut obudził się najwcześniej. Przeciągnął się, ziewnął, rozprostował piórka, wyczyścił swój piękny czerwony grzebień na czubku głowy i wyszedł z kurnika. Słoneczko już pięknie grzało. Kogut przeszedł się po podwórku, zajrzał to tu, to tam, po czym wskoczył na płot i zapiał: kukuryku. Kury obudziły się natychmiast, zaczęły wiercić się na grzędzie, znosząc jajka. Kłóciły się przy tym okropnie… na całe podwórko niosło się ich gdakanie: ko, ko, ko, ko. Nieopodal w stajni usłyszał tę kłótnię koń, zawołał kilka razy: ihaha. Wybiegł ze stajni i zaczął galopować: kląskanie. W chlewiku obudziły się świnki i jak to ze świnkami bywa od razu były głodne, wołały: kwi, kwi, kwi. Gdy zjadły, poszły wytaplać się w błocie. Z obory wychyliła łeb krowa i przywitała się ze świnkami: muuuu Całego gospodarstwa pilnował pies Burek, który, gdy tylko coś się działo, szczekał głośno: hau, hau, hau. Aż do wieczora zwierzątka jadły, bawiły się na podwórku. A gdy słońce zachodziło, wróciły do swoich domków spać.

2. Gdzie kto mieszka? – rozmowa przy ilustracjach.

Dziecko podejmuje próby nazywania domów i dopasowywania obrazków zwierząt.

• Kury, kogut – kurnik

• Świnki – chlew

• Koń – stajnia

• Krowa – obora

• Pies – buda

3. Zabawa naśladowcza – Na wiejskim podwórku.

Dziecko biega po pokoju. Zatrzymuje się na hasło:

• Piesek – chodzi na czworakach i naśladuje szczekanie psa.

• Konik – biega, zatrzymuje się i grzebie kopytkiem.

• Kogut – staje na jednej nodze i naśladuje pianie koguta.

4. Rozwiązywanie zagadek.

Rodzic czyta następujące zagadki:

Kiedy pędzę, galopuję,

powiew wiatru w nozdrzach czuję.

Jeśli cukru kostkę dasz,

miejsce na mym grzbiecie masz. (KOŃ)

Czarne, białe i łaciate,

spotkasz je na łące latem,

nikt przed nimi nie ucieka,

dać Ci mogą dużo mleka. (KROWA)

Co to za damy żyją w chlewiku?

Grube, różowe, jest ich bez liku.

Małe oczka, krótkie ryjki mają

i zawsze chrum, chrum, chrumkają. (ŚWINKI)

Dumny bardzo jest z ogona,

chociaż pawia nie pokona.

Nocuje zawsze w kurniku,

rankiem pieje "Kukuryku!". (KOGUT)

Tydzień 29.03.2021r. - 02.04.2021r.

 

Dzień pierwszy: Koszyczek wielkanocny.

Pomoce do przygotowania przez rodzica w domu: kartki wielkanocne lub wydrukowane obrazki wielkanocne, odtwarzacz CD, wata, słomka do napojów

 

1. Oglądanie kartek o tematyce związanej ze świętami wielkanocnymi.

Rodzic prezentuje dziecku kartki świąteczne różnego rodzaju dostępne w domu. Dziecko stara się opowiedzieć, co jest na nich przedstawione, jakie są kolory elementów na kartce, która kartka najbardziej mu się podoba.

2. Zabawa rytmiczno-ruchowa Powrót na swoje miejsce

Dziecko wybiera sobie dowolne miejsce w pokoju. Gdy usłyszy nagranie skocznej melodii, porusza się w dowolny sposób po pokoju. Podczas przerwy w grze wraca na swoje miejsce.

3. Słuchanie wiersza Wielkanocne kolory (autorka: D. Gellner)

Rodzic czyta dziecku wiersz:

Na wielkanocnym stole

kolor się miesza z kolorem.

Śmieją się z każdej strony

owsa wstążki zielone,

bazie, srebrne jak deszczyk...

I co jeszcze?

Przy obrusie biała falbanka,

złoty dzwonek baranka

i tysiąc różnych kolorów

na świątecznych pisankach!

4. Rozmowa na temat wiersza:

Rodzic zadaje dziecku następujące pytania:

 − O jakich świętach jest mowa w wierszu?

− Co kojarzy ci się ze Świętami Wielkanocnymi?

 − Jakie kolory występują w wierszu?

5.  Ćwiczenia oddechowe  –  Tańczący puszek

Zadaniem dziecka jest dmuchanie przez rurkę do napojów na kuleczkę z waty tak, aby się

turlała po stole lub podłodze.

 

Dzień drugi: Malowane jajka

Pomoce do przygotowania przez rodzica w domu: jajko ugotowane na twardo, pudełko, ozdoby do udekorowania jajka.

1. Rozmowa na temat przedświątecznych porządków w domu.

Rodzic rozmawia z dzieckiem o świątecznych porządkach zadając mu następujące pytania:

− Dlaczego w domach robione są teraz porządki?

− Co robią rodzice?

− Jak dzieci mogą pomóc rodzicom?

2. Zabawa ruchowo-naśladowcza przy historyjce o krasnoludkach.

Dziecko słucha tekstu czytanego przez rodzica i naśladuje ruchy sprzątających krasnoludków.

(autor nieznany)

Pod czerwonym grzybkiem, przy krzaczku poziomek,

mają krasnoludki swój malutki domek.

Domek choć malutki zawsze jest czyściutki.

Sprzątają w nim co dzień małe krasnoludki.

Jeden myje okna, drugi ściera kurze,

trzeci wielką miotłą zamiata podwórze.

3. Ćwiczenia logopedyczne

Rodzic demonstruje ćwiczenia, a dziecko je naśladuje.

• Jajko – dziecko otwiera i zamyka wargi, układając je tak, aby były zaokrąglone jak jajko.
• Gorące jajko – dziecko nabiera powietrze nosem, a wypuszcza ustami, naśladując dmuchanie na gorące jajko.
• Wkładamy jajka do koszyczka – dziecko unosi język za zęby i zatrzymuje go tam, a następnie przelicza  kolejne jajka (zęby), używając liczebników porządkowych w zakresie 5.

4.  Rozpoznawanie jajka za pomocą dotyku.

Rodzic wkłada do czarodziejskiego pudełka jajko ugotowane na twardo. Dziecko ma za zadanie rozpoznać za pomocą dotyku, co znajduje się w pudełku określając jego cechy.

5. Ozdabianie jajka.

Rodzic wraz z dzieckiem w dowolny sposób ozdabia ugotowane wcześniej jajko.

KOLOROWANKI

https://www.e-kolorowanki.eu/wielkanoc-kolorowanki/

Dzień trzeci: Liczymy pisanki

Pomoce do przygotowania przez rodzica w domu: pięć sylwet pisanek w różnych kolorach wyciętych z papieru,  duża kartonowa sylweta pisanki, farby.

1.    Ćwiczenia oddechowe i narządów artykulacyjnych.

Rodzic pokazuje dziecku ćwiczenia, które ma za zadanie wykonać.

·         Naśladowanie nadmuchiwania balonika.

·         Naśladowanie zlizywania czekolady z warg.

·         Liczenie zębów poprzez dotykanie ich językiem.

·         Wysuwanie języka do przodu i cofanie w głąb jamy ustnej.

2.    Zabawa dydaktyczna Gdzie są pisanki?

Rodzic chowa w pokoju pięć kartonowych sylwet pisanek w różnych kolorach. Dziecko odszukuje je i określa miejsce ich schowania. Rodzic może podpowiadać dziecku położenie pisanek, określając położenie jako „zimno” (kiedy dziecko oddala się od pisanki) oraz „ciepło”, kiedy się do niej zbliża.

3.    Zabawa dydaktyczna  – Kolorowe pisanki.

Dziecko rozkłada na stole lub dywanie znalezione przez siebie pisanki, następnie liczy je oraz określa ich kolory.

1.    Zabawa ruchowa z wykorzystaniem rymowanki.

Dziecko idzie za rodzicem po kole, powtarzając tekst rymowanki i kreśląc w powietrzu rękami

owale – jajka.

Pisanki, pisanki, jajka kolorowe:

niebieskie, czerwone i pomarańczowe.

2.    Kolorowa pisanka – praca plastyczna.

Dziecko maczając palec w farbie ozdabia w dowolny sposób kartonową sylwetę pisanki.

Darmowe  kolorowanki:

https://planetadziecka.pl/kolorowanki-pisanki

Dzień czwarty: Zwierzęta z wielkanocnego koszyczka

Pomoce do przygotowania przez rodzica w domu: zawartość koszyczka: cukrowy baranek, zajączek, kurczaczek (mogą być obrazki), dwa małe koła w kolorze białym i żółtym, dwa duże koła w kolorze białym i żółtym, biała kartka A4, klej, flamastry, odtwarzacz CD, dowolna melodia.

1.    Rozmowa na temat: Co znajduje się w koszyczku wielkanocnym?

Rodzic pokazuje dziecku zawartość koszyczka: cukrowego baranka, zajączka, kurczaczka,  kogucika i mówi, że małe zwierzątka są symbolem odradzającego się życia i symbolem świąt wielkanocnych.

2.    Zabawa ortofoniczna Zwierzęta z wielkanocnego koszyczka.

Dziecko naśladuje głosy i ruchy zwierząt:

·         kurczątko: pi, pi, pi – kuca i porusza się  z ugiętymi w łokciach rękami jak skrzydełkami,

·         baranek: bee, bee, bee – czworakuje,

·         zajączek: kic, kic, kic – kuca i podskakuje,

·         kogucik: kukuryku – staje i uderza o uda dłońmi prostych rąk.

3.    Pokaz kół – małych i dużych.

Rodzic prezentuje dziecku po dwa małe i duże koła wycięte z białego i żółtego papieru. Zadaniem dziecka jest określenie nazwy figur oraz posegregowanie kół według wielkości.

4.     Kurczaki i baranki z kół  – praca plastyczna.

Dziecko wykonuje kurczaczka i baranka z kół dobierając kolor do wybranego zwierzątka. Dorysowuje brakujące elementy zwierzątek flamastrami lub kredkami.

5.    Zabawa Cicho – głośno.

 Przy melodii dowolnej piosenki granej cicho, dziecko – kurczątko – w przysiadzie śpi (głowa wtulona w ramiona), a przy melodii granej głośno porusza się szybko po pokoju.

Piosenka wielkanocna:

https://youtu.be/JMbbv83DgUM

Dzień piąty: Wielkanocne świętowanie

1.    Zabawa oddechowa Już czuć święta.

Rodzic proponuje dziecku, żeby poczuł zapach zbliżających się świąt. Prosi, aby wciągnęło powietrze nosem, na chwilę je zatrzymało i wykonało wydech ustami.

2.    Pogadanka o  świątecznych zwyczajach wielkanocnych.

Rodzic opowiada dziecku o świątecznych zwyczajach oraz typowych potrawach wielkanocnych.

3.    Zabawa ruchowo – naśladowcza Świąteczne wypieki.

Dziecko naśladuje kolejne etapy pieczenia ciasta:

·         Wsypywanie składników do miski.

·         Mieszanie ciasta mikserem.

·         Wylewanie ciasta do blaszki.

·         Wkładanie do piekarnika.

4.    Ćwiczenia warg i policzków.

Rodzic siada naprzeciwko dziecka i prezentuje następujące ćwiczenia:

·         Niesforny balonik – nadymanie jednego policzka i przesuwanie powietrza z jednej strony jamy ustnej do drugiej – wargi złączone.

·         Całuski – wargi ściągnięte, wywinięte do przodu – jak przy cmoknięciu.

·         Nic nie powiem – mocne zaciśniecie rozciągniętych warg.

·         Minki - naśladowanie min: wesołej - płaskie wargi, rozciągnięte od ucha do ucha, uśmiech szeroki, smutnej - podkówka z warg, obrażonej - wargi nadęte, zdenerwowanej - wargi wąskie.

·         Masaż warg - nagryzanie zębami wargi dolnej, potem górnej.

5.    Zabawa dydaktyczna – Wielkanocne zwyczaje.

Rodzic czyta dziecku zdania o świętach wielkanocnych. Jeżeli zdanie jest prawdziwe dziecko podskakuje, jeśli fałszywe tupie nogą.

·         W koszyczku wielkanocnym znajduje się cukrowy baranek.

·         Pisanki to kolorowe jajka.

·         Święta wielkanocne obchodzone są jesienią.

·         Z jajek wykluwają się kurczaczki.

·         Przed świętami robimy porządki.

TEMAT TYGODNIA: CZTERY ŻYWIOŁY.

CZWARTEK 25.02.2021r.

 

1.JAK OGIEŃ I WODA

„Ogień i woda” – poznawanie właściwości obu żywiołów, eksperyment plastyczny. Opiekun prezentuje krótkie filmy pokazujące: wodospad, rwącą rzekę, płonące ognisko. Dzieci słuchają dźwięków, porównują je, określają, który był głośniejszy, czym się różniły. Zastanawiają się, do jakich instrumentów można porównać dźwięki natury, jak możemy wytworzyć podobne dźwięki. W drugiej części zabawy opiekun daje dziecku gazetę, aby za jej pomocą spróbowało odtworzyć odgłos palącego się ogniska. Następnie pokazuje nadpalony kawałek drewna oraz wodę w dzbanku: Co pachnie intensywniej, nadpalone drewno czy woda?A co zostawi po sobie bardziej wyraźny ślad na białej kartce: woda czy ogień? Opiekun rozkłada dużą kartkę papieru, rozdaje każdemu dziecku kawałek nadpalonego drewna i prosi o sprawdzenie, jak się rysuje takim narzędziem. Następnie dzieci sprawdzają, jak się maluje za pomocą pędzla maczanego w samej wodzie. Podsumowują swoje spostrzeżenia. Opiekun przypomina, że oba żywioły potrafią być niebezpieczne, dlatego w kontakcie z nimi dziecko musi być zawsze pod opieką dorosłych.

 

2.„Jak ogień i woda” – ćwiczenie dużych grup mięśniowych. Dzieci ustawiają się w rozsypce. Na hasło Ogień! podnoszą ręce nad głowę i „wkręcają” żarówki. Na hasło Woda! przeskakują przez niewidoczne kałuże. Podczas powtórzenia na hasło Ogień! dmuchają na dłoń, jakby zdmuchiwały trzymaną w dłoni świeczkę, na hasło Woda! kładą się na brzuchu i naśladują pływanie.

 

3.„Harfa” – poznanie instrumentu. Opiekun prezentuje fotografie lub filmy pokazujące działanie instrumentu, zwraca uwagę na zdobienia, sposób wydobywania dźwięku (szarpanie strun), dopytuje: Znacie inny instrument, który też ma struny? (gitara, skrzypce).

 

4.„Nie wchodzimy do wody” – zabawa z muzyką. Opiekun układa na dywanie wąski pas niebieskiej krepiny. Dzieci biegają swobodnie po sali. Gdy usłyszą dźwięk harfy , ustawiają się na początku paska krepiny i przechodzą w rozkroku nad całym paskiem krepiny na drugą stronę. Gdy muzyka milknie, biegają ponownie. Zabawę powtarzamy kilka razy.

 

5.„Ustaw się poprawnie” – zabawa utrwalająca orientację przestrzenną. Opiekun nakleja symbol wody (kropla) i ognia (płomyk) w 2 odległych miejscach w sali, na wysokości oczu dzieci. Dzieci nakładają frotkę na lewą rękę. Upewniają się wspólnie, która strona jest lewa, która prawa i biegają swobodnie po sali. Na hasło Opiekuna ustawiają się zgodnie poleceniem: Ustawcie się prawą stroną do ognia, prawą stroną do wody, lewą stroną do ognia, lewą stroną do wody, przodem do ognia, przodem do wody, tyłem do ognia, tyłem do wody.

 

6.Ćwiczenie koordynacji wzrokowo -ruchowej, grafomotoryki.

 

http://www.fki.home.pl/irlandiawszkole/zabawa – do pobrania darmowa kolorowanka harfy.

 

7. Film - Harfa

https://youtu.be/_6gLOlMIK4s

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

WTOREK 23.02.2021 r.

TEMATYKA: CZTERY ŻYWIOŁY

Środa 24.02.2021

1. „Świeca” – zajęcia tematyczne. Dzieci siadają przy stolikach. Rodzic przypomina o zasadach bezpieczeństwa podczas zabawy (pozostanie na swoich miejscach), zapala świecę, pyta, co widać (ogień). Omawia z dzieckiem właściwości ognia (gorący, kolorowy, zmienia kształt w zależności od siły podmuchu, mały, duży).Rodzic zapala jeszcze jedną świecę, stawia ją obok pierwszej. Dziecko przygląda się obu płomieniom, mówi, który z nich jest większy, który mniejszy. Rodzic gasi świece za pomocą zraszacza do kwiatów, rozdaje dzieciom kartki i prosi o narysowanie obu świec obok siebie z 2 różnymi płomieniami

2.„Przenosimy wodę” – ćwiczenie wyprostne i zwinności. Dzieci maszerują w róż-nych kierunkach z woreczkiem na głowie. Co chwilę siadają skrzyżnie, zrzucają woreczek na dywan. Nakładają go ponownie, wstają i chodzą dalej. Woreczek może spaść z głowy tylko wtedy, gdy dziecko siedzi

3.„Fajny pożar” – rozmowa o niebezpiecznych sytuacjach i sposobach ich uniknięcia na podstawie opowiadania, utrwalenie rymowanki o numerze alarmowym 112.

„Fajny pożar” - Grzegorz Kasdepke

Dominik doskonale wiedział, że babcia nie będzie zachwycona, widząc go z zapalniczką w ręku, na wszelki wypadek ukrył się między kaloryferem a firanką.– Hau! – zaprotestował Junior.– Cicho!Junior podkulił ogonek i zerknął z nadzieją w stronę kuchni. Niestety, babcia nie nadchodziła. Wszystko wskazywało na to, że wykład pod tytułem „Ogień a bezpieczeństwo” rozpocznie się o wyznaczonym przez Dominika czasie.– To jest zapalniczka! – powiedział Dominik, robiąc dokładnie takie same miny jak pewien profesor z telewizji.– Nieostrożne posługiwanie się zapalniczką może wywołać pożar!– Hau! – zaszczekał ostrzegawczo Junior. Ale Dominik uspokoił go gestem, odłożył zapalniczkę i sięgnął po zapałki.– Zapałki już kiedyś widziałeś...Junior na wspomnienie oparzonego noska zaskomlał cicho.– Tak, można się nimi oparzyć – potwierdził Dominik. – Ale to nie wszystko. Płonąca zapałka może połamać się, upaść na dywan i... wiadomo co dalej, prawda?– Hau – potwierdził zrezygnowany Junior.– Albo zdmuchujemy taką zapałkę, wrzucamy do kosza na śmieci, a ona wcale nie jest do końca zgaszona, jeszcze się żarzy, no i co wtedy?Junior zawył wniebogłosy.

Rodzic prosi dziecko, aby przypomniało, o jakich niebezpiecznych sytuacjach opowiadał Dominik swojemu psu Juniorowi. Uświadamia mu, jaki może być finał tych sytuacji. Podkreśla stanowczo, że dzieci nie powinny nigdy bawić się zapałkami, zapalniczkami i innymi przedmiotami, które mogą doprowadzić do niebezpiecznych zdarzeń, takich jak pożar. Omawia z dziećmi, co trzeba zrobić w każdej z opisanych powyżej sytuacji.

Na zakończenie rozmowy przypomina wyliczankę nr alarmowego 112 (, prosi dziecko o jej powtórzenie.

 

4.Ważny numer” – kolorowanie obrazka , rozwijanie umiejętności matematycznych. Dziecko koloruje numer alarmowy 112.

 

Piosenka dla dzieci:

 

https://youtu.be/R3Qp8KfJSHw

 

Kolorowanka:

 

https://jasimalgosia.stronyzklasa.pl/files/1237/numer-alarmowy.JPG

NUMER 112 – wyliczanka z pokazywaniem

 

Jedne usta.

Jeden nos.

Dwoje oczu.

 

 

 

 

 

23.02 WTOREK

1.”Płynie rzeczka”- zabawa konstrukcyjna. Rodzic(opiekun) pokazuje dziecku mapę Polski , a na niej Wisłę. Podaje nazwę rzeki. Dziecko powtarza nazwę ( WISŁA) i dzieli na sylaby. Rozmowa na temat rzeki , jej kształtu, jaka może być rzeka (szeroka, wąska, długa , krótka).

 

2.”Przepłyniemy rzeczkę” - zabawa ruchowa. Dzieci układają się na brzuchu, machając rękoma i nogami jakby pływały. Na hasło „Wychodzimy z wody”- dziecko wstaje, biega dookoła , wraca na miejsce i ponownie płynie.

 

3.”Na fali” - Dziecko rysuje obrazek o tematyce WODA. Opowiada o nim. Chętne dzieci mogą narysować fale.

 

4.”Tu wszędzie jest woda”- praca z książką. Dzieci oglądają encyklopedie dla dzieci, albumy i książki o przyrodzie, odnajdują zdjęcia dotyczące wody. Rodzic pokazuje,w jaki sposób zaznaczyć w książce strony, do których chcemy wrócić później (przygotowanie zakładki z niebieskiej kartki) – zachęcanie do zrobienia własnej zakładki.

 

Zabawy słuchowe dla dzieci:

 

https://youtu.be/JwbMnvfN2y8

 

Zabawy ruchowe:

 

https://youtu.be/30BVfTvlsrE

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Temat tygodnia: Bezpieczne wakacje

Tydzień; 22.06- 26.06; 29.06-30.06.2020r.
1.Słuchanie opowiadania H. Łochockiej „Jak to młody Elemelek w wielkim morzu brał kąpiel”.

Wczesnym rankiem wstało słońce,

wyzłociło morski piasek

i na fale bryzgające

zarzuciło srebrny pasek.

 

Każda fala z białej piany

ma falbankę koronkową.

Szemrzą fale chórem zgranym

piosnkę starą, a wciąż nową.

 

Elemelek stał z walizką

spoglądając na to wszystko.

A, że bardzo był zdziwiony,

więc rozstawił nóżki obie,

kręcił łebkiem w różne strony

i rozdziawiał krótki dziobek.

 

Sam do siebie przy tym gadał:

— Strasznie jest to morze duże!

Deszcz tu wielki chyba padał

ze trzy lata albo dłużej.

Jak też ono szumi, śpiewa...

Za tą plażą widzę drzewa,

więc wynajmę pokój w listkach

Niech zostanie tam walizka,

a ja zaraz włożę nowy

zgrabny kostium kąpielowy.

 

Smukłe mewy z piórkiem białym

spadły z szumem jak latawce

i na falach się huśtały,

jakby właśnie na huśtawce.

 

Wróbel w modnym swym kostiumie

pręży łapki tak jak umie,

poprzez plażę mknie wytrwale

i też skacze już na fale,

 

aby ich spienione grzbiety

pohuśtały go. - Oj, rety!

Jak tu mokro! Ile piany!

Kto tak pryska? - To bałwany!

Bałwan duży z drugim, małym,

Elemelka wnet porwały,

zakręciły, zamoczyły.

Taki prysznic nie jest miły

dla małego wróbelaska.

Więc zawołał: — Jeśli łaska,

odsuń no się, mój bałwanie.

Niech pan bałwan już przestanie

i popłynie w inną stronę.

Ach, ratunku, gwałtu! Tonę!

 

Smukłe mewy z piórkiem białym

usłyszały, podleciały

i wróbelek rozkrzyczany

wyłowiony został z piany.

 

Na swych skrzydłach srebrnych, prostych,

śmigłe mewy go uniosły

i złożyły w dołku z piasku,

gdzie zaprzestał wreszcie wrzasków.

 

— Panie wróblu, jak to można?

Trzeba z wolna i z ostrożna

wchodzić w wodę, bo źle bywa,

jeśli się nie umie pływać.

Ucz się w płytkiej pływać wodzie;

udzielamy lekcji co dzień.

 

Elemelek odrzekł skromnie:

— Wdzięczny jestem wam ogromnie,

śliczne mewy, lecz dziękuję,

pewniej się na lądzie czuję.

 

Kąpiel w piasku dla wróbelka -

to przyjemność bardzo wielka.

Piasek grzeje, słonko świeci...

ale skąd tu tyle dzieci?

 

Spojrzą ptaki, a wokoło

roześmiane stoi koło;

w którąkolwiek spojrzysz stronę

 — wszędzie nosy opalone.

 

— Elemelku! Czy być może?

Przyjechałeś tu nad morze?

Wynająłeś domek w lasku?

Chodź się z nami bawić w piasku!

 

My będziemy robić babki,

ty — odciśniesz na nich łapki.

Wiele czasu już nie mamy:

tydzień, dwa — i wyjeżdżamy...

 

Rzecze ptaszek: — Macie rację.

Wkrótce miną nam wakacje.

Muszę czas ten wykorzystać,

zwiedzić plażę, łódki, przystań,

nad tę wodę frunąć wielką

i pobawić się muszelką.

 

Potem razem z wami wrócę.

Przedszkolakom piórko rzucę

i pozdrowię ich wesoło,

a poskaczę też przed szkołą.

W każdej klasie przez okienko

zajrzę, stuknę w szybę cienką,

skrzydłem dzieciom zatrzepoczę,

słowo ćwierknę im ochocze

i pokręcę raźnie główką,

by im pomóc przed klasówką.

 

Rozmowa na temat treści utworu, wyjaśnianie niezrozumiałych treści w opowiadaniu. Wspólne czytanie tytułu opowiadania, wyodrębnianie w nim wyrazów. Podział na sylaby słowa Elemelek-różne intonowanie poszczególnych sylab ( zmiana natężenia dźwięku -wysoko, nisko,głośno ,cicho).
2.Spacer po okolicy - obserwowanie zmian zachodzących w przyrodzie. Przyglądanie się jak inni przygotują się do zbliżających wakacji. Przypominanie o zakładanie odpowiedniego stroju do pogody za oknem. 3.Zabawa „ Szukamy skarbu”- poruszanie się według słownych wskazówek prowadzącego. Utrwalanie pojęć w prawo,w lewo, do przodu, do tyłu.
4.„Wyjeżdżamy na wakacje”- rozmowa z dziećmi na temat „O czym należy pamiętać pakując walizkę na wakacje?”- zwracanie uwagi na zabranie odpowiedniego ubioru, apteczki lekarskiej, środków higieny osobistej. Wspólne pakowanie- segregowanie przedmiotów zgromadzony w domu: jedziemy nad morze i w góry.
5.Nauka wiersza W. Badalskiej „Wakacyjne rady”
Głowa nie jest od parady
i służyć ci musi dalej.
Dbaj więc o nią i osłaniaj,
kiedy słońce pali.

Płynie w rzece woda,
chłodna, bystra, czysta.
Tylko przy dorosłych
z kąpieli korzystaj.

Jagody nieznane
gdy zobaczysz w borze,
nie zrywaj! nie zjadaj!
bo zatruć się możesz.

Urządzamy grzybobranie.
Jaka rada stąd wynika?
Gdy jakiegoś grzyba nie znasz,
Nie wkładaj go do koszyka.

 

-Rozmowa w oparciu o wiersz i własne przeżycia na temat zbliżających się wakacji.

Udzielanie dzieciom wakacyjnych rad. Przypominanie i utrwalanie ważnych numerów alarmowych: 112, 998,997,999.
6.Zabawa matematyczna z figurami- układanie z mozaiki geometrycznej sylwety statku, parasola, ryby. Przeliczanie ilości wykorzystanych figur, określanie których użyto najwięcej a których najmniej oraz segregowanie ich ze względu na ich wielkość i kształt.
7.Mierzenie odległości różnymi sposobami: stopą, krokami, linijką, metrem krawieckim, kredką. Porównywanie otrzymanych wyników. Określanie, która droga jest najkrótsza, a która najdłuższa. Rysowanie obrazka pieska na kartce w kratkę według słownych wskazówek prowadzącego.
8.„Latająca rybka”- zapoznanie dzieci ze sposobem wykonania pracy, wycinanie szablonów rybki, samodzielne mocowanie sznurka do rybki. Dekorowanie wyciętego szablonu za pomocą papieru kolorowego. Wymyślanie imion dla swojej rybki.
9.„Wakacje z moich marzeń”- malowanie farbami ilustracji swoich wymarzonych wakacji, planowanie pracy na kartce, zwrócenie uwagi na estetyczne wykonanie pracy,prawidłowe trzymanie pędzla, odpowiednie dobieranie kolorów. Sprzątanie miejsca pracy.
10.„Morskie pejzaże”- collage- wykonanie pracy przy pomocy resztek gazet i pasteli, zwrócenie uwagi na zrobienie dokładnie tła na całej powierzchni kartki. Ćwiczenie motoryki małej- urywanie pasków z gazet. Staranne i estetyczne wykonanie pracy.
11.Nauka piosenki „ Lato płynie do nas”

https://youtu.be/7MpIAWOGhoA

 

- zapoznanie dzieci z treścią i melodią piosenki, wyodrębnianie zwrotek i refrenu. Wspólne interpretowanie ruchem słów refrenu. Zabawa z rytmem- wyklaskiwanie, wytupywanie,wystukiwanie rytmu poznanej piosenki. Odgadywanie po wyklaskanym rytmie znanych dzieciom utworów muzycznych.
13.Przypominanie poznanych piosenek i zabaw muzycznych- wspólne śpiewanie ulubionych piosenek. Rozpoznawanie piosenek po melodii nuconej przez prowadzącego lub jej pierwszych słowach. Śpiewanie wybranych piosenek na sylabach: la,lo,lu...
14.„Letni taniec”- zabawy muzyczne przy ulubionych piosenkach dzieci, wspólne śpiewanie. Ułożenie układu tanecznego do piosenki wybranej przez dzieci. Kształtowanie umiejętności poruszania się w rytm muzyki.

15. Ćwiczenia gimnastyczne:

https://youtu.be/vkwzFVN2Bds

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tydzień: 15.06- 19.06.2020 r.

Temat tygodnia: Nadszedł czas wakacji

I.. Karta pracy, cz. 4, s. 80.

Kolorowanie rysunku.

Czytanie tekstu

II. Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw XXXVI.

• Zabawa orientacyjno-porządkowa Dzieci na zaczarowanej łące. Dzieci swobodnie poruszają się po sali – łące. Gdy usłyszą hasło Dzieci zaczarowane – przyjmują pozycję zwierzęcia, jakie można spotkać na łące, i poruszają się jak ono (np. bocian, żaba, motyl, pszczoła, kret, skowronek…). Na hasło Dzieci odczarowane znów poruszają się swobodnie.

• Ćwiczenia tułowia – Kwiaty na letniej łące. Dzieci w siadzie klęcznym podpartym, głowy mają położone na kolanach. Na hasło Kwiaty rosną, wykonują powolny wyprost tułowia i głowy oraz unoszą ręce do góry. Na hasło Kwiaty więdną, powracają do pozycji wyjściowej.

• Ćwiczenia mięśni grzbietu – Ślimaki. Dzieci w leżeniu przodem, mają wyprostowane i złączone nogi. Na hasło Ślimak, pokaż rogi – unoszą głowę i ręce nad podłogą, a następnie przykładają zwinięte w piąstki dłonie do skroni. W czasie tego ćwiczenia łokcie są uniesione w górę. Na hasło Ślimak, schowaj rogi – opuszczają ręce i głowę i chwilę leżą swobodnie na dywanie.

• Marsz – Spacer po letniej łące. Dzieci maszerują po obwodzie koła, jednocześnie wykonując głębokie wdechy i wydechy.

III.Słuchanie opowiadania S. Karaszewskiego Wakacyjne plany.

1. Karta pracy, cz. 4, s. 82. Łączenie miast na rysunku mapy z odpowiednim kolorem według podanego opisu.

2. Słuchanie opowiadania:

Z początkiem czerwca rozkwitły akacje. Cudowny zapach białych kwiatów akacji zwabił tysiące pszczół krążących wokół drzew brzęczącą chmurą. Zbierały pyłek i nektar kwiatów na pyszny miód akacjowy.

 

Sześciolatki, dla których były to już ostatnie dni w przedszkolu, myślały o swoich przyszłych szkołach. Niektóre z radością, inne z lekkim niepokojem. Szkoła szkołą – ale wcześniej są wakacje. – Jadę do Krainy Wielkich Jezior – powiedział Bartek. – Mama i tata mają żaglówkę i wyruszymy w długi rejs po jeziorach. Będziemy łowili ryby, rozpalali ognisko na brzegu, smażyli ryby i piekli kiełbaski. A wieczorem dobijemy do przystani i prześpimy się w namiocie na polu namiotowym. – Ja też kiedyś byłem nad jeziorami – wtrącił Tadek. – Ale nie chciałbym tam jechać. Wszędzie tłok, pełno żaglówek, kajaków, motorówki i skutery wodne prują jak szalone. Zostawiają smugi spalin i plamy paliwa na wodzie. Brzegi jezior błotniste i pozarastane trzcinami. Na żaglówce cały czas trzeba siedzieć spokojnie, bardzo łatwo wpaść do wody. Ja wolę ciszę, spokój, gdzie mogę posłuchać śpiewu ptaków i rechotania żab. Jadę do wujka, do leśniczówki. Razem z wujkiem i ciocią będę poznawał zwyczaje zwierząt leśnych. Będziemy rozpoznawać tropy różnych zwierząt. Będziemy zbierać rogi zgubione przez rogacze, samce saren, jelenie, łosie i daniele. Wujek nauczy mnie rozpoznawać drzewa po liściach, kwiatach nasionach i kształcie koron. A z ciocią będziemy zbierać różne zioła, suszyć je. Zioła to naturalne lekarstwa. Ciocia jest doświadczoną zielarką i wie, które rośliny na co pomagają. – A ja pojadę nad morze – powiedziała Ania. – Będziemy kąpali się w morzu, opalali na piaszczystej plaży, razem nazbieramy ładnych kamyków, muszelek, żółtych i brązowych bursztynów. A potem będziemy kopać w piasku dołki, budować zamki, które przyozdobimy kamykami i patykami. Muszelki i bursztyny zbierzemy do pudełka, to będzie nasza wakacyjna pamiątka. – To prawda, morze jest piękne – dodał Grzesiek. – Ale bardzo kapryśne. I plaże wspaniałe, piaszczyste. Pod warunkiem, że nie wieje wiatr. Bo wtedy piasek jest wszędzie: w ubraniu, włosach, oczach. Woda w Bałtyku przeważnie jest bardzo zimna, a nawet lodowata. Nie da rady się kąpać. Można co najwyżej zamoczyć nogi, a potem szczękać zębami. A kiedy jest wysoka fala, to nawet nie wolno zbliżać się do wody. – A ja pojadę z rodzicami w góry. – powiedziała Zosia. – Rodzice zabierają rowery górskie. Będziemy jeździć po szlakach rowerowych, a tam, gdzie nie da się dojechać na rowerze, pójdziemy pieszo z kijkami i plecakami, aż do schroniska i jeszcze dalej, na sam szczyt góry, skąd są piękne widoki. – Góry są bardzo niebezpieczne. Pełno przepaści, można spaść i się połamać. Gdy wieje halny, łamie drzewa, świerki się przewracają. Pogoda szybko się zmienia. Nawet w słoneczny dzień może zaskoczyć burza. A wtedy – walą takie pioruny, że nie wiadomo, gdzie się skryć! – A ja pojadę do babci i dziadka na wieś – powiedziała Helenka. – Może nie ma tam jezior, morza ani gór, ale jest za to piękna, czysta rzeka, nie za szeroka i płytka, piaszczyste plaże, którymi jeśli ktoś chce – może spacerować kilometrami. Można płynąć z prądem w pontonie albo w kajaku, albo w łódce – jak kto chce. I jest las – a w nim sarenki, lisy, zające, a nawet widziałam łosie! – Na wsi strasznie nudno! – wybrzydzał Filip. – Nie ma kina, placów zabaw, mało dzieci, nie ma się z kim bawić. Trzeba uważać na kundle, które biegają wszędzie i tylko patrzą, żeby ugryźć w nogę. Nie można się od nich opędzić. Na łąkach pasą się krowy i konie, które brzydko pachną, brudzą, trzeba uważać, żeby w coś nie wdepnąć! – A w mieście jest lepiej? – żachnęła się Kasia. – Po trawnikach biegają psy i też brudzą! A nie każdy właściciel po nich sprząta! A samochody? Taki ruch, że nie ma jak przejść przez ulicę! Trąbią, wymuszają pierwszeństwo, pędzą jak szalone, setką albo i szybciej. I wszędzie spaliny! Udusić się można! – W mieście wcale nie jest źle! – powiedział Rysiek. - W mieście jest co robić! Wystarczy wyjść na podwórko – jest plac zabaw, można pojeździć na hulajnodze lub deskorolce! Zawsze można spotkać kolegów, koleżanki! Można spacerować chodnikiem i oglądać wystawy sklepów! Jak jest gorąco, można pójść na basen. Wyjeżdżam na wakacje na działkę, ale chyba wolałbym zostać w domu, w mieście! Dzieci opowiadały o swoich wakacyjnych wyjazdach, o podróżach i atrakcjach, jakie na nie czekają. Rozgorączkowane, przerywały sobie nawzajem, przekrzykiwały się jedno przez drugie. Tylko jedno dziecko, Krzyś, stał z boku, przysłuchiwał się, ale nie powiedział ani słowa. Miał smutną minę i łzy szkliły mu się w oczach. – A ty, Krzysiu, gdzie pojedziesz na wakacje? – spytała Helenka. – Ja nigdzie nie pojadę – powiedział Krzyś i się rozpłakał. Dzieci umilkły. Podeszły do Krzysia i zaczęły go pocieszać. Żeby ci nie było smutno, będziemy wysyłać pocztówki. I będziemy dzwonili, żeby opowiedzieć, jak jest na wakacjach! I przywieziemy ci pamiątki z naszych podróży. I opowiemy ci, gdzie byliśmy, co robiliśmy i narysujemy ci obrazki z naszych podróży. I będziesz się czuł, jakbyś był z nami! Krzyś rozpromienił się. W lecie zostanie w domu, ale jednocześnie będzie tam, gdzie jego przyjaciele. Wakacje jego kolegów i koleżanek będą jego wakacjami.

3. Rozmowa na temat opowiadania.

− Gdzie wybierał się Bartek z rodzicami?

− Co mieli tam robić? − Gdzie miał spędzić wakacje Tadek? Co miał robić w leśniczówce?

− Co Ania zamierzała robić nad morzem?

− Co Zosia planowała z rodzicami robić w górach?

− Kto miał spędzić wakacje na wsi?

− Co Helenka mogła tam robić?

− Gdzie wybierał się Krzyś?

− Co postanowili jego przyjaciele?

IV.Zabawa ruchowo-naśladowcza W górach, w lesie czy nad morzem?.

5.Ćwiczenia w książce, s. 90, 91.

Czytanie wiersza i nazw czynności, które możemy wykonywać nad morzem. 6.Wykonanie papierowej łódki według podanej instrukcji.

7. Karta pracy, cz. 4, s. 83.

Czytanie wypowiedzi dzieci o miejscach ich wyjazdów na wakacje. Łączenie tekstów z odpowiednimi zdjęciami. Rysowanie po śladzie rysunku bez odrywania kredki od kartki.

V.

Wakacje – ćwiczenia w czytaniu.

1. Zabawa z rymowanką.

Wakacje, wakacje to wspaniały czas – czeka na nas morze, góry, rzeka, las. Dzieci mówią rymowankę za prowadzącym, dzieląc słowa na sylaby i rytmicznie klaszcząc.

2. Zabawa Co zabieramy na wakacje? Rodzic przygotował obrazki przedmiotów przydatnych na wakacjach. Umieścił je na tablicy wokół dużego obrazka plecaka. Dzieci mają wybrać obrazki przedmiotów potrzebnych na wakacjach i umieścić je na obrazku plecaka. Ale nie mogą podać ich nazw, tylko inne nazwy, które określają ich zastosowanie. Np. zamiast ponton dziecko podaje nazwę – wodny pływacz czy coś podobnego. Przykładowe obrazki: lupa, latarka, piłka, deskorolka, koc, wiaderko, łopatka, okulary przeciwsłoneczne, kożuch, sanki, materac, książka, koszyk, łyżwy

VI. Zabawy patyczkami – ćwiczenia w liczeniu.

Dzieci dostają po 10 patyczków w trzech kolorach, cyfry i znaki.

• Układają przed sobą patyczki według kolorów, a pod nimi działanie, które to ilustruje. Np. dziecko dostało 6 patyczków niebieskich, 3 patyczki zielone i 1 żółty patyczek. Układa działanie: 6 + 3 + 1 = 10.

• Potem dzieci odkładają wymienioną liczbę patyczków (nauczyciel podaje każdemu dziecku, ile patyczków ma odsunąć) i układają działania.

• Symulują za pomocą patyczków sytuacje przedstawione przez nauczyciela, układają odpowiednie działania, udzielają odpowiedzi. Np. Rodzic podaje treść zadania: Mama miała 8 jabłek. 4 jabłka dała babci. Ile jabłek zostało mamie? Dzieci układają przed sobą 8 patyczków, 4 odsuwają i układają działanie: 8 – 4 = 4. Następnie udzielają odpowiedzi: Mamie zostały 4 jabłka. • Karta pracy, cz. 4, s. 85. Liczenie patyczków w każdym wzorze. Układanie z patyczków wybranego wzoru. Następnie układanie wzoru z 10 patyczków według własnego pomysłu i narysowanie tego wzoru w ramce

VII.Wspominamy rok w przedszkolu – ćwiczenia w czytaniu i pisaniu.

1. Ćwiczenia w książce, s. 94, 95, 96. Czytanie zdań na temat obrazków. Opowiadanie o tym, co się wydarzyło w ciągu roku szkolnego. Dzieci czytają krótkie teksty. Potem opowiadają o tym, co przedstawiają obrazki. Prowadzący wspomaga je pytaniami.

VIII.Zabawy muzyczne przy piosence:

https://youtu.be/By6dA9peBi4

 

 

 

 

 

 

 

 

Tydzień: 08.06 – 12.06.2020r.

Temat tygodnia: Na naszym podwórku

1. Karta pracy, cz. 4, s. 68.

Rysowanie swojego portretu.

Ozdabianie ramki według własnego pomysłu.

Próby napisania swojego imienia i nazwiska.

2.Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw XXXV

. • Zabawa orientacyjno-porządkowa „Dzieci czy zabawki?”

Dzieci swobodnie poruszają się po sali(pokoju, ogrodzie). Gdy usłyszą hasło - Zabawki, zatrzymują się i naśladują sposób poruszania się dowolnej zabawki (lalki, misia, pajacyka…). Na hasło Dzieci – ponownie swobodnie poruszają się po sali.

• Ćwiczenia mięśni nóg i brzucha – Jazda na rowerze. Dzieci, w leżeniu na plecach, naśladują jazdę na rowerze. Ręce trzymają w taki sposób, jakby chwytały kierownicę.

• Ćwiczenia szyi – Tak czy nie? Dzieci w siadzie skrzyżnym, odwrócone przodem, w stronę rodzica, odpowiadają odpowiednim ruchem głowy na pytania rodzica.

Np. Czy dzisiaj jest poniedziałek? Czy teraz jest czerwiec? Czy pada deszcz? Czy jest noc? Czy zbliżają się wakacje?

• Zabawa z elementem skoku – Duże piłki i małe piłki. Rodzic cicho uderza w bębenek, a dzieci – piłki – lekko podskakują po sali na palcach. Gdy uderza w bębenek głośniej i wolniej – piłki wyskakują wysoko w górę.

• Ćwiczenia oddechowe – Nadmuchujemy gumowe piłki. Dzieci przykładają do ust dłonie zwinięte w piąstki. Wykonują wdech i długi wydech ustami, naśladując nadmuchiwanie piłki.

3. Historyjka obrazkowa Nie wolno!

Wyjaśnienie, co oznacza słowo podwórko (podwórze). Jest to plac przed domem, w którym się mieszka, najczęściej ogrodzony.

2. Zabawa słowna Łańcuszek skojarzeń.

Rodzic wypowiada słowa kojarzące się z podwórkiem, a dzieci dopowiadają kolejne, tworząc cały ciąg na zasadzie skojarzeń.

Np. * podwórko – piaskownica – foremka – babka… * boisko – piłka – bramka – gra… * rower – ścieżka rowerowa – kask...

4.Zabawa ruchowo-naśladowcza” Zabawy na podwórku.”

Dzieci naśladują różne zabawy na podwórku na hasła – nazwy tych zabaw. Np. jazda na rowerze, zabawy w piasku, bieganie, gra w piłkę…

3. Ćwiczenia w książce, s. 89.

• Oglądanie obrazków historyjki.

• Opowiadanie historyjki.

• Wyjaśnienie tytułu historyjki – Nie wolno!

• Słuchanie wiersza J. Koczanowskiej Nie wolno! – Czego nie wolno robić? Dlaczego? Rodzic wyjaśnia, że niektórzy dorośli krzywdzą dzieci. Dlatego nie wolno rozmawiać z nieznajomymi, brać od nich zabawek, słodyczy i absolutnie nie wolno odchodzić z nimi. Gdy ktoś zaczepia dziecko, należy powiedzieć o tym rodzicom lub pani.

5. Karta pracy, cz. 4, s. 69.

Czytanie tekstu. Łączenie liniami imion z odpowiednimi obrazkami dzieci.

6. Zabawa rozwijająca umiejętność kojarzenia – To znak…Rodzic rozpoczyna zdania, a dzieci kończą je, podając swoje propozycje.

Np. Kiedy słońce zachodzi, to znak, że zbliża się noc.

Kiedy niebo się chmurzy… (to znak, że zbliża się burza)

Kiedy liście spadają z drzew… (to znak, że jest jesień)

Kiedy śnieg topnieje… (to znak, że zbliża się wiosna)

Kiedy świeci słońce i pada deszcz… (to znak, że będzie tęcza)

Kiedy rozpoczyna się lato… (to znak, że będą wakacje).

7. Marzenia dzieci – ćwiczenia w mówieniu.

1. Wyjaśnienie znaczenia słowa marzenie.

− Co to znaczy, że marzymy o czymś?

− Co to jest marzenie?

2. Zabawa O czym marzę.

8.3. Karty pracy, cz. 4, s. 70, 71.

• Słuchanie wiersza K. J. Węgrzyna Marzenia.

• Rozmowa na temat wiersza.

− O czym marzy chłopiec z wiersza?

− Co według taty chłopca jest najważniejsze?

• Omówienie obrazków przedstawiających to, o czym marzyły dzieci.

• Układanie zdań na temat obrazków, liczenie w nich słów.

Np. Adam dostał nowy rower. (4)

Gabrysia widziała w Egipcie piramidy. (5)

Kuba pierwszy raz leciał samolotem. (5)

Bartek wędrował z rodzicami po górach. (6)

Amelka nareszcie miała przyjaciół! (4)

Emilka dostała od wujka kawię. (5)

Antek jeździ z rodzicami na wycieczki rowerowe. (7)

• Dzielenie na głoski słów: samolot, rower, lody, kask, plecak, pole, las… (związanych z obrazkami).

• Nauka fragmentu wiersza metodą ze słuchu. (…) najważniejsze bywają w życiu przecież marzenia.

Bo jeśli marzyć nie umiesz wcale, nie będziesz dążyć do ich spełnienia!

• Rysowanie tego, o czym marzy dziecko.

9.Rysowanie planu wymarzonego podwórka.

1. Wypowiedzi dzieci na temat: Co chciałybyście mieć na podwórku?

Ćwiczenia z figurami.

1. Zabawa; „Figury geometryczne”

Przeliczanie figur znajdujących się w pętlach.

Rodzic umieścił w dwóch pętlach po 10 figur – w tym trójkąty, prostokąty, koła i kwadraty.

• Dzieci liczą figury. Porównują ich liczbę w obu pętlach (jest tyle samo).

• Liczą poszczególne figury w każdej pętli i układają działanie.

Np.

4 + 2 + 1 + 3 = 10

1 + 3 + 4 + 2 = 10

Tydzień 01.06 – 06.06.2020 r.

Temat tygodnia: Dzieci z całego Świat

1.Wykonanie zakładki – dla kolegi.

1. Rozmowa na temat książek.

− Z czego robimy książki?

− Z czego robimy papier?

− Jak nazywają się zakłady produkujące papier?

2. Układanie reguł – Jak dbać o książki?

Dzieci podają sposoby dbania o książki, a rodzic zapisuje je na kartonie w kształcie rozłożonej książki. Np.

• Nie zaginamy rogów.

• Nie jemy podczas oglądania, czytania.

• Ustawiamy w regale.

• Zostawiamy w jednym miejscu.

• Nie kładziemy na stole pomiędzy jedzeniem.

• Nie oglądamy, nie czytamy, gdy mamy brudne ręce.

• Nie wyrywamy kartek. • Nie rysujemy, nie piszemy po książce.

• Używamy zakładki.

2. Ćwiczenia w książce, s. 87.

• Zapoznanie ze sposobem wykonania pracy.

• Wycinanie pola z jeżykiem

• Ozdabianie jeżyka wzorami z kolorowego papieru.

• Zaginanie kartki z jeżykiem wzdłuż linii przerywanej.

4. Wykonanie zakładki do książki z kolorowego papieru.

3. Układanie zdań z rozsypanki wyrazowej.

Dzieci wycinają wyrazy, układają z nich zdania i przyklejają na kartkach. Odczytują zdania.

Agatka rysuje kwiaty dla mamy.

Kajtek lubi ciasto z kremem.

Błażej gra na fortepianie.

Hania je jagody z cukrem.

Żaba unika bociana.

4. Zabawy muzyczne przy piosence:

https://www.youtube.com/watch?v=kRJFN6V7TB4

Rozmowa na temat piosenki.

− Co mieszka w sercu? − Czy zawsze jest wam wesoło?

− Czy zdarza się, że coś was smuci, a nawet złości?

Rodzic przypomina, że uczucia są czymś normalnym, co zawsze towarzyszy ludziom: i małym, i dużym.

Ale należy pamiętać o tym, że po burzy zawsze jest tęcza, po deszczu słońce znów świeci, po chwilach trudnych i smutnych znowu szczęśliwe są dzieci.

5. Wypowiedzi dzieci na temat: Kogo nazywamy przyjacielem?

Słuchanie wiersza.

Radość wielka mnie rozpiera, gdy mam obok przyjaciela. On uważnie mnie wysłucha. Wiem, że mogę mu zaufać. Jak nikt inny mnie rozśmieszy, w chwilach smutku mnie pocieszy. To on zawsze mi doradza i tajemnic mych nie zdradza.

Bez wahania mi pomoże wtedy, gdy się czuję gorzej. I niczego się nie boję, kiedy obok niego stoję.

Lubię lekcje z nim odrabiać i świat cały z nim poznawać. Chętnie wszystkim się z nim dzielę, bo jest moim przyjacielem.

Rozmowa na temat wiersza.

− Co robi dla nas przyjaciel?

− Co to znaczy, że możemy mu zaufać?

− Jak czujemy się przy przyjacielu?

Podawanie cech przyjaciela. Zapisywanie ich przez rodzica na kartonowym sercu, omówienie przez dzieci podanych cech, zawieszenie serca na tablicy.

Np. dba o nas jest pomocny mamy do niego zaufanie jest opiekuńczy rozbawia nas daje radość.

6. Zabawy matematyczne:

Mierzenie długości za pomocą kroków, a potem – stóp.

Rodzic wiąże kilka skakanek i rozciąga je na podłodze. Dziecko i rodzic mierzą je krokami i głośno liczą kroki.

• Udzielenie odpowiedzi na pytanie.

– Czy skakanki mierzone krokami przez 2 osoby miały taką samą długość? Dlaczego?

• Jeżeli ćwiczenie poszło sprawnie, dzieci mierzą skakanki, a potem dywan stopa za stopą i liczą stopy wspólnie z nauczycielem.

2. Słuchanie fragmentu wiersza A. Nosalskiego O dwunastu braciach.

Drogą do lasu idzie już czerwiec z wiązanką chabrów i dzbanem czernic.

Patrzy na łąkę mokrą od rosy: – Już czas najwyższy na sianokosy.

− Jak nazywa się nowy miesiąc?

− Jaki miesiąc się skończył?

− Co to są sianokosy? − Jak wyglądają chabry?

− Z czym kojarzy się też czerwiec? (Z końcem roku szkolnego).

 

Tydzień 25.05 – 29.05.2020 r.

 

Temat: Takie same i inne

 

1. Zabawa Rebusy wyrazowe.

Każde dziecko dostaje rysunek lusterka.

Dzieci dzielą nazwę rysunku na głoski i numerują je, pisząc liczby:

1 2 3 4 5 6 7 8

Następnie układają z liter nad cyframi wyraz lusterko.

l u s t e r k o

1 2 3 4 5 6 7 8

Potem rozwiązują szyfr, układając odpowiednie litery i odczytując wyraz.

3 5 7 6 5 4

s e k r e t

2 Zabawa muzyczna

Słuchanie piosenki „Jesteśmy dziećmi”.

https://www.youtube.com/watch?v=7K3_mSb1zRQ

Rozmowa na temat tekstu piosenki.

− Czego pragnie każde dziecko?

− Czy każde dziecko jest bezpieczne i szczęśliwe?

− Czy dzieci innych ras, mające inny kolor skóry, różnią się jeszcze czymś od was?

3. Rozmowa na temat zachowania się względem dzieci innych ras mieszkających w Polsce.

− Czy znacie dzieci o innym kolorze skóry mieszkające w Polsce?

− Czy one zachowują się inaczej niż wy?

− Czy wiecie, dlaczego mieszkają w Polsce?

Rodzic wyjaśnia, że dzieci spotykają się z osobami, których tatuś albo mamusia nie jest Polakiem (Polką), a drugi rodzic jest. Te dzieci są Polakami tak jak one. Ale są też dzieci, które ze swojego kraju uciekły z rodzicami przed wojną, prześladowaniem i chciałyby tu bezpiecznie żyć.

− Jak powinniśmy się zachowywać względem tych dzieci?

− Czy wszyscy zachowują się względem nich właściwie?

− Jak czulibyście się, będąc niechcianymi w ich kraju, a nie mając gdzie pójść? − Czy znacie słowo: tolerancja?

− Co to znaczy: być tolerancyjnym

4.Karta pracy, cz. 4, s. 60. Oglądanie zdjęć dzieci.

Określanie, czym się one różnią, a w czym są podobne. Skreślanie zapisów działań matematycznych wraz z literami, które nie pasują do układu kropek przedstawionych w tabeli. Odczytanie hasła z pozostałych liter. Rysowanie osoby, której nazwa powstała. Odszukanie wśród naklejek kartonika z odpowiednim wyrazem i naklejenie go obok rysunku.

5. Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw XVI.

• Zabawa orientacyjno-porządkowa i wyprostna

– Z krążkiem na głowie. Dzieci maszerują po obwodzie koła, otrzymują krążki ; kładą je na głowach i idą ostrożnie, aby nie zgubić krążków.

• Zabawa bieżna Samochody. Dzieci trzymają krążki jak kierownicę samochodu; kiedy rodzic podniesie do góry krążek zielony, poruszają się w różnych kierunkach sali z wymijaniem się; kiedy trzyma krążek czerwony – zatrzymują się.

• Ćwiczenie zręczności i szybkości – Odwracamy krążki. Dzieci rozkładają krążki na trawie, w pewnych odstępach od siebie. Spacerują pomiędzy krążkami. Na hasło: Odwracamy krążki jak najszybciej starają się odwrócić na drugą stronę jak największą liczbę krążków. Klaśnięcie lub gwizdnięcie jest sygnałem do ponownego marszu.

• Ćwiczenie z elementem toczenia – Uciekający krążek. Dzieci toczą krążki przed sobą w różnych kierunkach. Na klaśnięcie lub gwizdnięcie zatrzymują krążki i siadają na nich skrzyżnie, z prostymi plecami i rękami opartymi na kolanach.

• Ćwiczenie równowagi – Na jednej nodze. Dzieci stają na jednej nodze, drugą uginają i kładą na niej krążek. Wytrzymują, licząc do czterech. To samo ćwiczenie wykonują na drugiej nodze.

6.Kto tak mówi? – ćwiczenia w czytaniu.

1. Rozmowa na temat: Co wyróżnia Polskę i Polaków?

− Czy wiecie, co turyści z innych krajów lubią u nas jeść? (Pierogi, kotlet schabowy z kapustą…).

− Gdzie najchętniej jeżdżą? (Do Krakowa, Zakopanego…).

− Z czym mają problem? (Z naszym językiem).

2. Zabawa Reklamujemy Polskę. Dzieci ustalają, jak w sposób słowno-graficzny zareklamować Polskę obcokrajowcom.

3. Ćwiczenia w książce, s. 85.

Rodzic przedstawia na zdjęcia z Polski, Maroka, Francji i Holandii.

Dzieci pod nimi układają nazwy tych państw: Polska, Maroko, Francja, Holandia.

• Dzieci czytają fragmenty tekstu i wskazują na obrazku dziecko.

4. Indywidualne układanie napisu ze słuchu. Dziecko dostaje litery i kartkę papieru.

Rodzic mówi zdanie (kilka razy), a dzieci układają je na kartce.

Jestem Polakiem.

Potem przyklejają na kartkach. Zapoznanie z figurą przestrzenną – kulą. 1. Zabawy matematyczne:

Słuchanie wiersza M. Terlikowskiej Kolorowe koła.

Spójrzcie uważnie dokoła, wszędzie są kule i koła.

Kół co niemiara, kul co niemiara. Jest koło! Tarcza zegara. Wesoło koła turkocą pod starodawną karocą.

Na drogach świecą się jasno, błysną i gasną, błysną i gasną.

A tutaj koło przy kole: wagon, semafor – to kolej.

A kiedy kół jest tak dużo, po prostu pachnie podróżą.

Kulę każdy nadmucha – od babci do malucha.

Zrobimy z mydła pianę i będą bańki mydlane.

Ojej, przepraszam, omyłka. To już nie bańka – to piłka.

Tu mamy kulę armatnią, niemodną wprawdzie ostatnio. Sypią się kule, kuleczki, wiśnie, a może porzeczki.

Nitka, na nitce kulki. Czyje korale? – Urszulki. Balon to kula z gondolą. Lećmy! Państwo pozwolą.

W balonie było przyjemnie, lecz pora wracać na Ziemię. Noc właśnie Ziemię otula. A Ziemia – to co? Też kula. (...)

Wyjaśnienie znaczenia słów: gondola, semafor, staroświecka.

Rozmowa na temat wiersza. − Jakie przedmioty w kształcie koła zostały wymienione w wierszu?

(Dzieci nazywają je i wskazują na ilustracjach).

− Jakie przedmioty w kształcie kuli zostały wymienione w wierszu? (Dzieci, tak samo jak przy kole, nazywają je i wskazują na ilustracjach).

4. Segregowanie przygotowanych przez rodzica przedmiotów na te w kształcie koła (plastikowy talerz, koło od samochodzika, kolorowy krążek, taca...) i te w kształcie kuli (różnej wielkości piłki, pomarańcza, koraliki...).

5. Określanie różnic między kołem a kulą.

• Rodzic daje dziecku kartonowe koło i piłeczkę.

Dzieci biorą między dłonie kartonowe koło. Powinny dojść do wniosku, że koło jest płaskie, prawie go nie czują między dłońmi. Potem biorą piłeczkę. Tu odczucia są inne: piłeczka zajmuje już trochę miejsca (przestrzeni), nie jest płaska jak koło.

• Potem dzieci rzucają kartonowe koło na podłogę. Ono upada i leży. P

otem rzucają piłkę w kształcie kuli.

Ona – jak większość kul – odbija się i turla.

• Następnie rodzic rozcina koło. Ma dwie płaskie połówki koła. Kroi pomarańczę na plasterki, otrzymuje kawałki w kształcie koła. (rodzic wyjaśnia, że środek każdej kuli ma kształt koła).

6. Karta pracy, cz. 4, s. 62. Czytanie. Odpowiadanie na pytanie.

Rysowanie trzech przedmiotów w kształcie koła i trzech przedmiotów w kształcie kuli.

 

 

• Tydzień: 18.05- 22.05.2020r

 

• Temat tygodnia: Nasza rodzina

 

• Słuchanie wiersza L. Marjańskiej Jak rysować tatę.

Tatę wielkiego rysować trzeba, choćbyś rysować miał cały dzień. Niech jak szczyt góry sięga do nieba, niech jak dąb rzuca ogromny cień. Tata podobny jest do olbrzyma, co na ramionach cały dom trzyma. A że jest droższy ci od skarbu, namaluj tatę złotą farbą.

 

• . Karta pracy, cz. 4, s. 50.

• Nauka rymowanki z pomocą rodzica.

Czytanie wypowiedzenia umieszczonego na górze ramki i wyrazu na dole. Pisanie swojego imienia po wyrazie . Rysowanie po śladach serduszek.

• Praca plastyczna: Rysowanie portretów – mamy i taty

Moja mamusia – ćwiczenia w czytaniu.

1. Karta pracy Czytam, piszę, liczę, s. 90.

• Nauka rymowanki fragmentami, metodą ze słuchu. • Rozmowa na temat rymowanki. − Czyje święto się zbliża? − Co mają dzieci dla mamusi według słów rymowanki? • Układanie z liter przygotowanych przez nauczyciela tekstu: Dla mojej mamusi; przyklejanie go pod rymowanką.

• 2. Karta pracy Czytam, piszę, liczę, s. 91.

• Czytanie przez pary dzieci dialogu z rodzicem.

• Nasze domowe obowiązki – rozmowa na temat pomagania w domowych pracach. 1. Ćwiczenia w książce, s. 80. • Czytanie nazw czynności, jakie w domu wykonuje mama, jakie tata, a jakie – dziecko.

• • Wypowiedzi dzieci na temat czynności, jakie wykonują w domu w ramach swoich obowiązków. Dzieci kolejno podają nazwy czynności wykonywanych przez nie w domu, starając się nie powielać odpowiedzi kolegów.

• 2. Ćwiczenia w książce, s. 81.

• Liczenie, ile tulipanów kupiła Lena, ile gerber – Ania i ile róż – Mikołaj.

• Podział nazw obrazków na sylaby i na głoski.

• Rodzic prezentuje obrazki prezentów dla mamy. Dzieci dzielą ich nazwy na sylaby i na głoski. Np. róża, krem, tort, lusterko, deser, obrazek…

• 2. Zabawa Moja mama lubi… Moja mama nie lubi… Dzieci kończą zdania, podając sytuacje, zachowania, potrawy, które ich mamy lubią i których nie lubią.

• 1. Słuchanie wiersza W. Chotomskiej Dobra wróżka.

• Jeszcze śpi cały dom, tata śpi, dzieci śpią. Jeszcze sen nie chce wyjść z ciepłej kołdry, a tu już pachnie chleb, a tu już mleko jest, dobra wróżka powiedziała nam:

• – Dzień dobry! Mamo, mamo, dobra wróżko, coś powiemy ci na uszko: – Wróżysz nam dobre dni, umiesz w śmiech zmienić łzy, ciepłe sny niesiesz nam do poduszki, w oczach masz słońca blask i od burz chronisz nas. Nawet w bajkach nikt nie znajdzie lepszej wróżki!

   

• 2. Rozmowa na temat wiersza.

• − Co mama robi rano, gdy jeszcze wszyscy śpią?

• − Dlaczego mama to dobra wróżka

•  

Zabawa dydaktyczna Dodaj lub odejmij.

• https://youtu.be/PSIZdjKSuu8

 

• Zabawy muzyczne przy piosenkach:

https://youtu.be/RvHfN-4Va4g

• https://youtu.be/imoS6Wkr04

 

• ćwiczenia gimnastyczne

• https://youtu.be/FacAJxiIzh4

 

 

 

 

_{Temat: Łąka wiosną.}

_{Tydzień: 11.05-15.05.2020r.}

_{1.. Słuchanie ciekawostek o motylach.}

_{Motyle, inaczej łuskoskrzydłe, to uskrzydlone owady. Dzielimy je ze względu na wygląd i porę lotu na: – motyle dzienne – ćmy. Dzielimy je też ze względu na rozmiar na: – motyle większe – motyle mniejsze. Motyle są drugą pod względem liczebności grupą owadów (pierwszą są chrząszcze). Na świecie występuje około 150 tysięcy motyli, w Polsce – ponad 3 tysiące. Zbudowane są z głowy (na której znajdują się oczy, czułki, aparat gębowy), tułowia i odwłoka. Na tułowiu znajdują się trzy pary odnóży. Motyle żyją od kilku godzin do kilku miesięcy. Przykładowe nazwy: paź królowej, paź żeglarz, niepylak Apollo, rusałka admirał, rusałka żałobnik, mieniak tęczowiec, rusałka pawik, rusałka pokrzywnik, czerwończyk dukacik, modraszek Arion…}

_{2.Zabawa muzyczno-ruchowa Taniec motyli.}

_{Dzieci poruszają się po sali przy nagraniu spokojnej melodii, naśladując taniec motyli nad łąką.}

_{3. Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw XV (metodą R. Labana).}

_{Pomoce: paski kolorowej bibuły.}

_{• Zgodnie z muzyką – dzieci maszerują po obwodzie koła na palcach, kiedy nagranie muzyki jest głośne, a w przysiadzie, kiedy nagranie muzyki jest ciche. W czasie marszu rodzic rozdaje dzieciom złożone paski bibuły.}

_{• Tańczące bibułki – przy nagraniu dowolnej muzyki dzieci swobodnie tańczą i poruszają paskami bibułki trzymanymi najpierw w prawej, a potem w lewej ręce. Podczas przerwy w grze przykucają i układają na podłodze z bibułki dowolne kształty.}

_{• Po kole – układają na podłodze koła z bibułki i skaczą dookoła nich obunóż, w jedną i w drugą stronę.}

_{• Powitania bibułką – dotykają bibułką różnych części ciała wymienianych przez nauczyciela. • Jak najwyżej – wyrzucają bibułkę do góry, obserwują jej opadanie, i łapią ją tuż nad podłogą.}

_{Jak najwyżej – wyrzucają bibułkę do góry, obserwują jej opadanie, i łapią ją tuż nad podłogą.}

_{• Sprytne palce – chwytają palcami stopy bibułkę leżącą na podłodze i podają ją sobie do rąk.}

_{• Rysujemy ósemkę – dzieci przekładają bibułkę z ręki do ręki na kształt ósemki pomiędzy rozstawionymi nogami.}

_{• Lustro – jedno z dzieci z pary jest lustrem, które odbija ruchy partnera, naśladując je.}

_{• Wiatr i wiaterek – dzieci dmuchają na paski bibuły z większym i z mniejszym natężeniem.}

_{• Latające owady – zgniatają bibułkę w kulkę, rzucają przed siebie i podążają jej śladem. Na koniec wrzucają kulkę do obręczy, którą przygotował rodzic}

_{. • Marsz z muzyką – rytmicznie maszerują dookoła sali przy nagraniu marszowej melodii. Podczas przerwy w grze przykucają i wyskakują w górę.}

_{4. Łąka wiosną – ćwiczenia w czytaniu. Karty pracy, cz. 4, s. 40, 41}

_{• Oglądanie obrazka przedstawiającego łąkę w maju. Opowiadanie o nim}

_{. − Co przedstawia obrazek?}

_{− Co znajduje się na łące? − Jakie zwierzęta znajdują się na łące?}

_{• Podział na sylaby i na głoski nazw: mak, żaby, osy, motyle, trawa, stokrotka.}

_{• Układanie zdań na temat obrazka. Np. Po łące chodzi bocian. Na łące kwitną maki, jaskry i stokrotki. Nad kwiatami fruwają kolorowe motyle.}

_{• Liczenie słów w ułożonych zdaniach. (4, 7, 5)}

_{• Czytanie wyrazów umieszczonych na dole kart. Wskazywanie na obrazku roślin i zwierząt, których nazwy odczytano.}

_{• Odszukiwanie wśród naklejek obrazków zwierząt i roślin. Naklejanie ich na odpowiednie cienie.}

_{5.Kolorowa łąka – rozdmuchiwanie kropli farb i odbijanie palców maczanych w farbie.}

_{6. Układanie zdań z przygotowanymi przez rodzica wyrazami.}

_{Rodzic umieszcza na tablicy wyrazy. Dzieci je czytają. Ich zadaniem jest ułożenie zdań z przynajmniej dwoma wyrazami z tablicy.}

_{Przykładowe wyrazy: żaba, rumianek, maki, stokrotka, osa, motyl, trawa, słonko, kret, biedronka…}

_{7.Zapoznanie z monetami o nominałach: 1 zł, 2 zł, 5 zł, i banknotem o nominale 10 zł. 1. Odczytywanie umieszczonych wyrazów: bankier, banknoty, bankomat.}

_{− Kim jest bankier? Czym się zajmuje?}

_{− Do czego służy bankomat? − Co to są banknoty?}

_{• Wyodrębnienie wspólnego wyrazu z wyrazów umieszczonych na tablicy (bank).}

_{2. Rozmowa na temat banku. − Co to jest bank?}

_{− Czy jest potrzebny? Dlaczego? − Kto pracuje w banku? − Co powinni umieć ludzie pracujący w banku?}

_{8.Zabawy matematyczne:. Zabawa Kto nadaje się na bankiera? Rodzic ma kartoniki z działaniami bez zapisanych wyników. Pokazuje je kolejno, a dzieci liczą na palcach i podają wyniki.}

_{Np. 2 + 8 = ..., 3 + 6 = ... , 4 + 6 = ... , 5 + 5 = ... , 2 + 7 = ..}

_{Podział liczby 10 na składniki, z wykorzystaniem sylwet monet. Dzieci układają na tablicy sylwety monet w różnych wariantach tak, aby dawały 10 zł. 5 zł 5 zł}

_{2 zł 2 zł 2 zł 2 zł 2 zł}

_{1 zł 1 zł 1 zł 1 zł 1 zł 5 zł}

_{1 zł 1 zł 1 zł 1 zł 1 zł 1 zł 1 zł 1 zł 1 zł 1 zł}

_{2 zł 2 zł 1 zł 2 zł 2 zł 1 zł\}

_{2 zł 2 zł 1 zł 5 zł}

 

_{ZABAWY MUZYCZNE DO PIOSENKI:}

https://youtu.be/VL-IW-Xy0Jo

ZABAWY PLASTYCZNE - OWADY:

 

https://youtu.be/ac005YUARcc

 

 

 

Zachęcajcie Państwo dzieci do samodzielnej nauki, ale przede wszystkim uczcie się z nimi poprzez zabawę.

 

 

Tematyka tygodnia: Mój region, moje państwo, moja Unia

 

Tydzień 04.05-08.05.2020r.

 

1. Spacer po swojej miejscowości (swoim osiedlu). -zapoznanie z wybranymi miejscami swojej miejscowości

Rozmowa na temat wycieczki.

1. Oglądanie miejsc. Słuchanie nazw miejscowości. Naklejanie małego koła (naklejka) na zdjęciu, które przedstawia miejscowość podobną do miejscowości dziecka (karta pracy).

 

• Oglądanie herbów miast. Rysowanie herbu swojego miasta – lub wymyślonego, jeżeli miejscowość go nie posiada (karta pracy).

• Nauka czytania- Polska to moja ojczyzna – ćwiczenia w czytaniu (karty pracy).

• Opowiadanie M. Orłonia O Lechu i białym orle.

• Strudzona była drużyna Lecha. Ile to już dni wędrówki mieli poza sobą? Ile wykarczowanych drzew? Ile przebytych brodów rzecznych? Ile zwierzyny padło pod strzałami z łuków i ostrzami oszczepów? Ile ognisk rozpalono po drodze? Któż to zliczy? Szli tak, by znaleźć miejsce na założenie grodu, by znaleźć ziemię, na którą sprowadzą żony i dzieci, aby osiąść tu na zawsze. Odpoczywali właśnie po kolejnym męczącym dniu wędrówki. Część wojów legła w cieniu rozłożystych dębów, część poiła strudzone konie, część przygotowywała jadło na wieczerzę. Od rozpalonych ognisk szedł zapach dymu i pieczonego mięsiwa. Lech stał na skraju puszczy, wodził wzrokiem po rozciągającej się przed nim równinie i zamyślił się głęboko. Może wspominał braci: Czecha i Rusa, z którymi rozstał się niedawno? Oni również poszli szukać sposobnego miejsca na osiedlenie. A może wracał myślami do ziemi, z której wyszli, w której pozostawili swoich współplemieńców? A może rozważał, czy by nie osiąść właśnie tu, na tej równinie na skraju puszczy? Przecież puszcza w zwierzynę bogata, ziemia zda się urodzaj zapowiadać, a jeziora rybę wszelką obiecują. Ale ziemi, na której mają rodzić się ich dzieci i wnuki, nie wybiera się pochopnie. To jest ziemia na zawsze. Może więc są ziemie piękniejsze, bogatsze, bezpieczniejsze? Myślał być może nad tym Lech, wodząc wzrokiem po równinie i bezchmurnym niebie. Nagle ptak nieznany pojawił się nad jego głową. Połyskiwał bielą szeroko rozpostartych skrzydeł. Potem zatoczył łuk nad wiekowym dębem, rosnącym na skraju puszczy, na niewielkim wzgórzu. Lech, zaciekawiony ptakiem i jego dziwnym lotem, zbliżył się do drzewa i ujrzał w nim gniazdo wielkie i wychylające się z niego główki białych piskląt. Otwarte dziobki prosiły o pokarm. Białopióry ptak przysiadł na skraju gniazda i troskliwie je karmił. Ożywił się nagle Lech, rozchmurzyło się jego czoło i gromkim głosem wojów do siebie przywołał. A gdy przy nim stanęli, powiedział: – Tu zostaniemy. Tu będzie nasze gniazdo. A ten biały ptak, karmiący pisklęta – naszym znakiem. A gród, który zbudujemy, Gnieznem nazwiemy. Ucieszyli się wojowie, że zakończyła się ich uciążliwa wędrówka, że miejsca swego doszli i głośnym „hura!” postanowienie Lecha poparli. I w ten sposób biały orzeł stał się ptakiem królewskim na ziemi Lecha, i tak doszło do powstania pierwszego grodu, później Gnieznem zwanego. 3.

• Rozmowa na temat opowiadania. − Czego szukał Lech ze swoją drużyną? − Czy miejsce, w którym przystanęli, spodobało mu się?

• − Co robił orzeł, którego dojrzał Lech? − Czy Lech zdecydował się osiąść w tym miejscu?

• − Jak nazwał gród, który tam zbudował?

• − Co było jego znakiem?

• 4. Zapoznanie ze sposobem wykonania pracy . Kolorowanie rysunku godła według wzoru. W

• ycinanie godła.

• 5. Wykonanie prac przez dzieci.

• Wykonanie pracy plastycznej Orzeł biały

https://miastodzieci.pl/kolorowanki/godlo-polski-kolorowanka/

 

 

• Oglądanie strojów ludowych – góralskiego i krakowskiego. Odczytywanie nazw tańców przedstawionych na obrazkach. Kończenie rysownia szlaczków (karta pracy Czytam, piszę, liczę).

• Czytanie tekstu o atrakcyjnych miejscach w Polsce. Pisanie po śladach zdania: Moim domem jest Polska (karta pracy Czytam, piszę, liczę).

 

• Słuchanie opowiadania.

• Nad rzeką Wisłą znajdowała się osada rybacka. Mieszkali tam Wars i Sawa. Wars był rybakiem, który łowił ryby w Wiśle. Sawa zajmowała się domem. W Wiśle, obok osady, mieszkała mała Syrenka. Bawiła się blisko brzegu ze swoją przyjaciółką rybką. Znana była flisakom spławiającym drewno Wisłą. Zawsze witali ją radośnie. Pewnego dnia Syrenka postanowiła popłynąć z flisakami do dalekiego morza. Pożegnała Warsa i Sawę i udała się w podróż z flisakami. Gdy z rybką dopłynęły do morza, okazało się, że rybka nie może żyć w słonej, morskiej wodzie. Zrozpaczona Syrenka usiadła na skale i zaczęła płakać. Zobaczyły ją córki króla Bałtyku. Zaprowadziły Syrenkę do swojego ojca, który przerażał swoim wyglądem, swoją postawą królewską. Król wysłuchał Syrenki i postanowił, że jego słudzy – bałwany morskie – doprowadzą ją do Wisły. Dał jej też tarczę i miecz, żeby nim strzegła miasta, które powstanie z osady rybackiej, gdzie mieszkali Wars i Sawa. Syrenka wróciła do swojej osady. I tak, jak przepowiedział król Bałtyk – z osady powstało piękne, duże miasto, nazwane na cześć założycieli osady Warszawą. Na cześć Syrenki warszawiacy wystawili jej pomnik nad Wisłą i umieścili jej podobiznę w herbie Warszawy.

• Oglądanie zdjęcia pomnika Syrenki w Warszawie, nad Wisłą. Czytanie tekstu o Warszawie. Rysowanie szlaczków po śladach, a potem – samodzielnie (karta1.

• Historyjka obrazkowa Warszawska Syrenka (Wyprawka plastyczna, karta pracy).

Praca plastyczna

• Wylepianie rysunku Syrenki plasteliną.

 

• Polska w Unii Europejskiej:

• Oglądanie mapy Europy, wskazywanie na niej Polski; słuchanie, odczytanych przez rodzica , nazw sąsiadów Polski.

• Wokół Unii Europejskiej – ćwiczenia i zabawy. 1. Karta pracy, cz. 4, s. 38. • Słuchanie nazw państw należących do UE. Oglądanie zdjęć z wybranych państw UE. Kolorowanie ramek zdjęć.

• • Oglądanie flagi UE. Omawianie jej wyglądu.

• • Kolorowanie flagi UE. 2. Czytanie wyrazu Europa. • Umieszczenie napisu pod mapą Europy, którą nauczyciel zawiesił na tablicy.

• • Zaznaczanie Polski na mapie Europy poprzez umieszczenie flagi Polski w odpowiednim miejscu.

• Czytanie wyrazów; ilustrowanie tego, co przedstawiają.

• Wokół Unii Europejskiej – ćwiczenia i zabawy (karty pracy).

 

• Oglądanie flag wybranych krajów Unii Europejskiej. Wskazywanie flagi Polski. Liczenie flag, porównywanie ich liczby. Wpisywanie odpowiednich liczb i znaków (karta pracy Czytam, piszę, liczę).

 

 

• Dodawanie i odejmowanie w zakresie 10.

• 1. Dodawanie z wykorzystaniem kostek. Dzieci rzucają dwiema kostkami, w których zaklejone są ścianki z sześcioma oczkami. Mamy tam cyfry 0. Po wyrzuceniu liczą oczka i układają odpowiednie działanie. Np. dziecko wyrzuciło na kostkach 5 oczek i 4 oczka. Układa działanie: 5 + 4 = 9 i je odczytuje.

• 2. Karty pracy, cz. 4, s. 36, 37. • Kolorowanie odpowiedniej liczby kwadratów. Liczenie na palcach. Odszukiwanie wśród naklejek odpowiednich znaków i naklejanie ich we właściwych miejscach. • Liczenie. Naklejanie odpowiednich cyfr. Odczytywanie działań.

ZABAWY RUCHOWE

 

https://youtu.be/l78D-0TKWBM

 

 

 

 

TYDZIEŃ 27.04- 30.04.2020R

TEMATYKA: W Świecie muzyki

Karty Pracy od strony 24
 

Wykonanie różnych instrumentów.

1. Akompaniament na instrumentach perkusyjnych do wybranej piosenki. 2. Rytmiczne wymawianie rymowanki

2. . Muzyka, muzyka wszędzie jest, słyszymy ją w lesie, na łące też. Słyszymy ją w domu, gdy cicho jest, słyszymy ją także, gdy pada deszcz. Muzyka, muzyka wszędzie jest

3. Instrumenty muzyczne - wykonanie

https://youtu.be/rjlF1bRjmgE

https://youtu.be/j8AcriiK5n0

https://youtu.be/zbODoZhvoyY

 

Słuchanie fragmentu wiersza A. Nosalskiego O dwunastu braciach.

Wreszcie się zjawia maj wystrojony i bzu przynosi pełne brzemiona. Przez całe ranki, całe wieczory gra na fujarce z wierzbowej kory.

Rozmowa z dzięcmi.

 

− Jak nazywa się nowy miesiąc?

− Jak nazywał się miesiąc przed majem?

− Gałązki jakiego kwitnącego krzewu nam przynosi?

− Co jeszcze dzieje się w przyrodzie w maju?

- Spróbuj wymienić nazwy wszystkich miesięcy.

 

ĆWICZENIA GIMNASTYCZNE:

Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw XIV, z wykorzystaniem kubeczków po jogurtach.

I • Zabawa orientacyjno-porządkowa Zabierz kubeczek. Dzieci poruszają się ostrożnie w rytm tamburynu pomiędzy kubeczkami rozłożonymi na podłodze. Podczas przerwy w grze podnoszą najbliższy kubeczek i wyciągają rękę z nim w górę. Kiedy usłyszą dźwięki tamburynu, odkładają kubeczek i swobodnie się poruszają.

II • Ćwiczenia dużych grup mięśniowych – Wędrujący kubeczek. Dzieci przekładają kubeczki z ręki do ręki: z przodu, z tyłu, pod kolanem, nad głową –

w pozycji stojącej i w ruchu.

• Ćwiczenia tułowia – Rzuć i podnieś. Dzieci stoją w małym rozkroku, kubeczek kładą na głowie; wykonują skłon głową w celu upuszczenia kubeczka na podłogę. Następnie wykonują skłon tułowia z jednoczesnym podniesieniem kubeczka i umieszczeniem go ponownie na głowie (podczas skłonu nogi mają proste).

• Ćwiczenia mięśni grzbietu – Turlamy kubeczek. Dzieci w siadzie prostym, trzymają kubeczek oburącz na wyprostowanych nogach. Turlają kubeczek po nogach jak najdalej w kierunku stóp i z powrotem, mając nogi proste w kolanach.

• Skrętoskłony – Kubeczkowe obuwie. Dzieci w siadzie rozkrocznym, trzymają kubeczek w prawej ręce. Wykonują skrętoskłon do lewej nogi, próbują położyć kubeczek na palcach lewej stopy. Prostują się, następnie wykonują skrętoskłon do prawej nogi i próbują założyć kubeczek lewą ręką na prawą stopę. Podczas wykonywania ćwiczenia kolana mają proste

. • Ćwiczenia mięśni brzucha – Zajrzyj do kubeczka. Dzieci w leżeniu przodem, trzymają kubeczki w wyciągniętych rękach przed sobą. Na hasło Zaglądamy do kubeczka, unoszą ręce i głowę do góry, trzymając je chwilę w tej pozycji,

a następnie je opuszczają.

• Zabawa na czworakach – W prawo, w lewo. Kubeczki stoją na podłodze, dzieci maszerują na czworakach dookoła nich w prawą, a następnie (po usłyszeniu uderzenia w bębenek) w lewą stronę.

• Ćwiczenia mięśni grzbietu i brzucha – Niezwykłe spotkanie. Dzieci w leżeniu tyłem, kubeczek trzymają w rękach wyciągniętych za głową. Jednocześnie wznoszą ręce i nogi i dążą do spotkania rąk z kubeczkiem ze stopami. Następnie wracają do pozycji wyjściowej.

• Ćwiczenia oddechowe – Do góry i na dół. Dzieci w leżeniu tyłem, kubeczek mają położony na brzuchu. Przy wdechu – uwypukleniu brzucha – obserwują wznoszenie się kubeczka do góry; przy wydechu obserwują jego opadanie.

• Ćwiczenie równowagi – Jesteśmy uważni. Dzieci w pozycji stojącej, kubeczek mają umieszczony na głowie (do góry dnem). Wykonują trzy kroki marszu, potem powolny przysiad i wracają do pozycji wyjściowej tak, aby kubeczek nie spadł

PRACA PLASTYCZNA:

Malowanie farbami plakatowymi na dużych, tekturowych pudłach nastroju wybranego utworu F. Chopina.

1. Rozmowa na temat F. Chopina. − Kim był Fryderyk Chopin? − Co komponował? (Walce, nokturny, mazurki, etiudy, sonaty, polonezy, ronda, koncerty…). Fryderyk Chopin był polskim kompozytorem i pianistą. Urodził się ponad 200 lat temu w Polsce (Żelazowa Wola), a zmarł około 170 lat temu we Francji, w Paryżu. Już w wieku 7 lat wydał swój pierwszy utwór i zaczął koncertować w domach bogatych ludzi. Często w jego utworach pojawiają się elementy muzyki ludowej. Jako pianista był samoukiem. Ukończył studia w wieku 19 lat. Był muzycznym geniuszem. Gdy miał 20 lat, wyjechał do Francji. Do Polski już nie powrócił. Często koncertował, uczył gry na pianinie i pisał nowe utwory.

2. 2. Układanie napisów – nazw utworów skomponowanych przez F. Chopina. Rodzic przygotował litery, z których dzieci układają nazwy podawanych przez niego utworów. Np. walce, polonezy, mazurki, sonaty, ronda, nokturny…

3. 3. Słuchanie wybranego utworu F. Chopina, np. Nokturnu Des-dur, op. 27, nr 2.

4. 4. Wypowiedzi dzieci na temat wysłuchanego utworu. − O czym może opowiadać ten utwór? − Co czuliście, słuchając go? − Czy był on wesoły, czy smutny? − Jakich barw użylibyście, chcąc przedstawić jego nastrój? − Jak można go przedstawić ruchowo?

5. 5. Ruchowe przedstawienie utworu. Dzieci dostają paski bibuły. Poruszają się w sposób, jaki podpowiada im muzyka.

6. 6. Zapoznanie ze sposobem wykonania prac. Dzieci stają przy wybranej części pudła. Przy nagraniu utworu starają się malować barwami, które odzwierciedlają odczuwany nastrój utworu.

7. 7. Wykonanie prac przez dzieci.

ZABAWY MATEMATYCZNE;

https://youtu.be/yEnKE4_lqss

 

1. Karta pracy Czytam, piszę, liczę, s. 82. Uzupełnianie figur w pętlach do 10.

2. Uzupełnianie tabeli według wzoru.

ĆWICZENIA ROZWIJAJĄCE ORIENTACJĘ PRZESTRZENNĄ

 

Z prawej strony, z lewej strony – ćwiczenia rozwijające orientację przestrzenną.

1. Wskazywanie swoich prawych i lewych części ciała. − Dotknijcie lewego ucha (prawego kolana, lewej stopy, prawego policzka, prawego ucha, prawej łydki...).

2. Zabawa woreczkami. Dzieci dostają woreczki. Rzucają je względem siebie według poleceń rodzica. Np. • Rzućcie go za siebie. • Rzućcie go przed siebie. • Rzućcie go po swojej lewej stronie. • Rzućcie go po swojej prawej stronie.

3. 4. Zabawa połączona z maszerowaniem. Dzieci maszerują po pokoju i wykonują polecenia, pokazują odpowiednią nogę według słów rymowanki.

Hej, idziemy naprzód żwawo nóżką lewą, nóżką prawą. Hej, maszerujemy drogą prawą nogą, lewą nogą. I klaszczemy wciąż rękami nad głowami, nad głowami. Potem z lewej, z prawej strony, no i podskok. Już zrobiony?

 

Utwory muzyczne Chopina i Vivaldiego:

 

https://youtu.be/KaIUhzeio5k?list=PLV7hWPvHqZd101azyvoWKiF9MTJ8is4Nq

https://youtu.be/Z6Q3eBjNW_8?list=PLV7hWPvHqZd101azyvoWKiF9MTJ8is4Nq

https://youtu.be/Z_tk

 

ĆWICZENIA GRAFOMOTORYCZNE:

 

https://mojedziecikreatywnie.pl/pobieranie/

https://www.kredkauczy.pl/cwiczenia-dla-dzieci

 

 

 

 

TYDZIEŃ 20.04- 24.04.2020 R.

KARTY PRACY CZ.4 STR. 14-23

TEMAT TYGODNIA: W ŚWIECIE TEATRU

 

Nauka czytania i pisania

Wprowadzenie litery h – małej i wielkiej, drukowanej i pisanej.

1. Oglądanie hulajnogi. Pokaz jazdy na niej. − Dzięki czemu hulajnoga się porusza? − Od czego zależy szybkość jej poruszania się? − Dlaczego ma taką nazwę? − Czym jeszcze możemy poruszać się po podwórku?

2. Analiza i synteza słuchowa słowa hulajnoga. • Dzielenie słowa hulajnoga na sylaby i na głoski. − Co słyszycie na początku słowa hulajnoga?

 • Podawanie przykładów słów rozpoczynających się głoską h (hak, hamak, homar...), mających ją w środku (echo, rachunek, marchewka...) oraz na końcu (dach, groch, pech...). − Z ilu głosek składa się słowo hulajnoga?

3. Budowanie schematu słowa hulajnoga.

4. Określanie rodzaju głoski h. • Wypowiadanie głoski h długo: hhhyyyy... • Wypowiadanie głoski h krótko: h, h, h, h, h... − Co możecie powiedzieć o tej głosce? (Jest to spółgłoska). 5. Budowanie modelu słowa hulajnoga. 6. Podawanie imion rozpoczynających się głoską h (Hania, Hela, Heniek, Hubert...).

 7. Analiza i synteza słuchowa imienia Hubert. Dzielenie imienia na sylaby, na głoski; budowanie jego schematu, modelu.

II. Zabawa ruchowo-naśladowcza

 Jedziemy na... Gdy rodzic pokaże kartonik z cyfrą 1, dzieci będą naśladować jazdę na hulajnodze; gdy pokaże kartonik z cyfrą 3, będą naśladować jazdę na rowerze; gdy z cyfrą 5 – samochodem, a gdy z 7 – wszystkie ustawią się w rzędzie i będą naśladować jazdę pociągiem. 8. Pokaz litery h: małej i wielkiej, drukowanej i pisanej. ( wyjaśnienie, że głosce h odpowiadają zapisy – litera h i litera ch). 9. Umieszczenie poznanych liter: h, H, a, o, u, b, r, t, g, n, l, j, e pod modelami słów hulajnoga, Hubert. • Czytanie wyrazów hulajnoga, Hubert. Utrwalanie litery h. 1. Wyszukiwanie liter h, H wśród rozsypanych liter. Opowiadanie o literach h, H. 2. Układanie wyrazów z literą h.  Nauczyciel podaje nazwy, a chętne dzieci układają je z liter na tablicy. Np. hałas, hala, hamak, harfa, hokej, homar, huragan, hak, Hania, hotel, huta. 3. Kreślenie liter pisanych h, H na podłodze, w powietrzu, na plecach kolegów lub koleżanek. 4. Karty pracy, cz. 4, s. 14, 15, 16, 17.

 • Oglądanie obrazka; wskazywanie tego, co w swojej nazwie ma głoskę h. Czytanie tekstu. • Dzielenie nazw obrazków na głoski. Rysowanie pod obrazkami odpowiedniej liczby okienek. Czytanie połączeń litery h z poznanymi literami. Kolorowanie liter tworzących wyraz hulajnoga. • Czytanie wyrazów. Odszukiwanie ich na obrazku gałęzi i otaczanie pętlami. Czytanie zdań. Naklejanie obok nich numerów odpowiednich ilustracji. • Pisanie liter h, H po śladach, a potem – samodzielnie.

 

Poznawanie zjawiska powstawania cienia.

− Co to jest cień? − Czy cień zawsze jest widoczny? Kiedy go nie widzimy? − Co jest potrzebne do tego, żeby powstał cień? Światło (sztuczne lub naturalne) rozchodzi się po liniach prostych zwanych promieniami. Czasem te promienie napotykają na swojej drodze różne przeszkody i wtedy tworzy się cień. 2. Ćwiczenia z lampą – obserwowanie powstawania cienia. Nauczyciel zasłania okna w sali i zapala lampę, której światło jest skierowane na ekran lub na pustą ścianę. Bierze trzy duże klocki lub inne przedmioty, które układa w trzech różnych miejscach: jeden klocek obok lampy, drugi za lampą, a trzeci między lampą a ekranem, na który pada światło. − Który klocek daje cień? Dlaczego? Cień powstaje tylko wtedy, gdy światło pada na dany przedmiot. Cień widoczny jest na ekranie, na który pada światło. Światło daje promienie, które biegną w postaci linii prostych. Jeżeli na drodze tych promieni jest przeszkoda, której nie mogą ominąć, to w miejscu, do którego nie dotrą, tworzy się cień. 3. Zabawy z cieniem. Dzieci umieszczają różne przedmioty na tle ekranu, na który pada światło lampy, i obserwują powstające cienie. Poruszają przedmiotami, obserwując, jak zmienia się wielkość cienia.

Słuchanie opowiadania S. Karaszewskiego”Bardzo ważna rola”

 

 Starszaki coraz częściej myślały o szkole. Powoli wyrastały z przedszkola, tak jak się wyrasta z przyciasnych butów czy kusego ubranka. Wyobrażały sobie, jak będzie w nowym miejscu. – Jesteśmy już prawie uczniami – powiedziała Zosia. – Zanim pożegnamy przedszkole, może warto pokazać młodszym kolegom, czego nauczyliśmy się tutaj. I starszaki w porozumieniu z panią postanowiły przygotować teatrzyk. Dzieci przez wiele dni uczyły się swoich ról. Recytowały wierszyki, śpiewały piosenki i tańczyły różne tańce. Po kilku próbach starszaki znały swoje role na pamięć. Na scenie czuły się pewnie,

jak prawdziwi aktorzy. Prawie wcale nie zapominały, co mają powiedzieć, i rzadko się myliły. Pomagały paniom z przedszkola w przygotowaniu  kolorowych dekoracji i kostiumów.  – Będzie teatrzyk w przedszkolu – powiedziała Zosia przy kolacji. – Teatrzyk? – zainteresował się braciszek Zosi. Misiek był w najmłodszej grupie tego samego przedszkola. Był bardzo dumny ze swej starszej siostry. Ona wszystko wiedziała, wszystko umiała i pomagała Miśkowi we wszystkim. – Taki teatrzyk z kukiełkami? – spytał Misiek.  – Nie, bez kukiełek. Sami będziemy grali. Same starszaki! – Ty, Zosiu, też?  – O tak! Będę grała Bardzo Ważną Rolę! Nadszedł dzień uroczysty, niecierpliwie wyczekiwany w przedszkolu. W dużej sali przedszkolnej kurtyna  zasłaniała scenę. Przed zasłoną stanęły rzędy krzesełek dla widzów. Wszystkie grupy przedszkolne z wyjątkiem starszaków zasiadły na widowni. Wszystkie starszaki zniknęły w szatni, która zmieniła się w teatralną garderobę. Starszaki przebierały się w kostiumy specjalnie przygotowane dla aktorów przedstawienia. Rozległ się gong i kurtyna odsłoniła scenę z kolorowymi dekoracjami. Rosła tam piękna, rozłożysta jabłoń. Za jabłonią było pole i łąka, a za łąką las. Między łąką a lasem płynęła rzeka. A w tej rzece pluskały się ryby. Między sceną a widownią stał duży zegar. Z tarczą podzieloną na cztery części i jedną wskazówką. Nie pokazywał godzin, ale pory roku. Każda pora roku była w innym kolorze. Zima – biała, wiosna – zielona, lato – złote, jesień – brązowa. Na scenę wbiegły starszaki i zaśpiewały piosenkę o porach roku. Bim! – zegar zadzwonił jeden raz. Wskazówka pokazała białe pole z napisem ZIMA. Rozległ się szum wiatru i sypnął śnieg. Na scenie zrobiło się biało. Gałązki jabłoni pokryły się szronem. Jabłonka trzęsła się z zimna i miała bardzo smutną minę. Po chwili, przykryta kołderką śniegu, zasnęła na stojąco.Na scenę wbiegły dzieci przebrane za  leśne zwierzęta. Były tam sarenki, jelonki, zajączki i ptaki zimujące. Takie, co nie odleciały do ciepłych krajów. Bardzo smutne, zmarznięte i głodne zwierzęta drżały z zimna. Szukały pożywienia pod śniegiem.    Na scenę wbiegły dzieci w zimowych ubrankach i chłopiec przebrany za leśniczego. Dzieci sypały smakołyki dla ptaków do karmnika i wieszały słoninkę na gałęziach jabłonki. Leśniczy wykładał siano, marchew i kapustę dla czworonożnych mieszkańców lasu. Głodne zwierzęta najadły się do syta i zatańczyły z radości. Misiek wpatruje się w scenę. Gdzie Zosia? Nigdzie jej nie ma. Jak to, przecież Zosia miała grać Bardzo Ważną Rolę! Bim-bam! – zegar zadzwonił dwa razy. Wskazówka pokazała zielone pole z napisem WIOSNA. Zaczął padać deszcz. Śnieg na polach roztopił się. Wyparował szron z gałęzi jabłoni. Zazieleniły się pola, łąki i drzewa w lesie. Jabłonka obudziła się i uśmiechnęła radośnie. Jej gałązki pokryły się białymi kwiatami i młodymi listkami. Wokół drzewa tańczyły dzieci przebrane za pszczoły i motyle. Z ciepłych krajów przyleciały jaskółki, żurawie i bociany. Misiek obserwuje scenę. Coraz bardziej się niepokoi. Gdzie Zosia? Nigdzie jej nie ma! Jak to? Przecież Zosia miała grać Bardzo Ważną Rolę! Bim-bam-bom! – zegar zadzwonił trzy razy. Wskazówka przesunęła się na złote pole z napisem LATO. Słońce świeciło coraz mocniej. Zieleń na polach i łąkach zastąpiły żółto-złote kolory dojrzewającego zboża i żółknących traw. Jabłonka miała bardzo zadowoloną minę. Pod przekwitającymi kwiatami pojawiły się zawiązki owoców. Szybko rosły jak nadmuchiwane baloniki. Zmieniały się w zielone jabłka. Po minie jabłonki widać było, że jest jej ciężko. Ciężar rosnących owoców przygina ręce – gałęzie jabłonki – do ziemi. Misiek wypatruje Zosi na scenie. Zbiera mu się na płacz. Gdzie Zosia? Nigdzie jej nie ma! A przecież Zosia miała grać Bardzo Ważną Rolę!

 Bim-bam-bom-bum! – zegar zadzwonił cztery razy. Wskazówka pokazała brązowe pole z napisem JESIEŃ. Zachmurzyło się. Las przybrał jesienną szatę z liści żółtych, czerwonych i brązowych. Powiał jesienny wiatr. Dzieci przebrane za kolorowe liście zatańczyły na scenie.  Wiatr strąca dojrzałe, czerwone owoce z jabłoni. Im więcej owoców ląduje na ziemi, tym większa ulga maluje się na twarzy drzewa. Gdy spada ostatnie jabłko, jabłonka unosi ręce – gałęzie – do góry i tańczy radośnie. Dookoła niej tańczą pszczoły, motyle, ptaki i leśne czworonogi. Na scenę wchodzą dzieci z koszykami i, śpiewając, zbierają jabłka. Wieje w polu psotny wiatr i jabłonką trzęsie, a z jabłoni jabłek grad szur, szur przez gałęzie! Starszaki z koszykami pełnymi jabłek schodzą ze sceny. Idą między widzów. Rozdają dzieciom dojrzałe, słodkie owoce. Jabłko, co czerwienią lśni, do przedszkola niosę. Jeśli zechcesz, oddam ci, weź jabłuszko, proszę! Stojące na scenie drzewo jabłoni macha gałęziastą ręką do Miśka.  – Zosia! – woła uradowany chłopiec i biegnie do siostry. Wbiega na scenę i rzuca się w objęcia dziewczynki. – Nie poznałem cię, bo się przemieniłaś w jabłonkę! A przecież cały czas patrzyłem na ciebie, Zosiu! Nie mogę uwierzyć, że to ty!  – A Zosia na to: – Mówiłam, Michałku, że gram w przedstawieniu Bardzo Ważną Rolę.

 

3. Rozmowa na temat opowiadania. − Co postanowiły starszaki? − Jaką rolę miała grać Zosia, siostra Michała? − O czym było przedstawienie? − Czy Michał rozpoznał na scenie swoją siostrę? − Co grała Zosia?

 

4. Zabawa Jestem aktorem.

 Dzieci przedstawiają pantomimicznie wybrane postaci z baśni, a pozostałe osoby muszą rozpoznać, kto to jest.

 

5 Ćwiczenia dykcyjne.

 Dzieci za nauczycielem powtarzają mówione przez niego zdania. Król Karol kupił królowej Karolinie korale.

 Gdzie mieszka Śnieżka?

 Sasza szedł suchą szosą.

Stół z powyłamywanymi nogami.

W smoczej jamie syczy smok.

 

Zabawy matematyczne:

Zabawy i ćwiczenia związane z mierzeniem objętości płynów.

Rodzic przygotowuje kilka butelek, np. o pojemności 1 litra, z różną zawartością wody zabarwionej farbą. Butelki są z plastiku, dokładnie zakręcone.

1. Określanie, ile wody jest w butelce. Rodzic ustawia przed dziećmi zakręconą butelkę z wodą. Pyta dzieci, ile jest wody w butelce (dużo, mało). Potem przewraca butelkę i pyta, czy jest w niej tyle samo wody. 2. Ustawianie butelek według wzrastającej w nich ilości wody. Rodzic  ustawia przygotowane butelki na stoliku przed dziećmi. • Dzieci określają, w której butelce jest najwięcej barwionej wody, a w której – najmniej. • Ustawiają butelki według ilości zawartej w nich wody – od tej z najmniejszą ilością, do tej z największą. • Dmuchanie w kolejne odkręcone butelki. Porównanie dźwięków wydawanych przez butelki. 3. Zapoznanie z jednostką objętości płynów. Rodzic wyjaśnia, że objętość płynów mierzymy w litrach. Pokazuje butelki – 1-litrową i 2-litrową. Określa, ile wody się w nich mieści. 4. Sprawdzanie ilości napojów w dwóch różnych butelkach (jedna jest niska i szeroka, a druga – wąska i wysoka) za pomocą wspólnej miary. Dzieci przelewają do szklanki wodę z jednej butelki, a potem – z drugiej butelki i liczą, ile szklanek wody było w jednej, a ile w drugiej butelce.

 Określają, gdzie było jej więcej (powinno być tyle samo).

Ilustracja ruchowa rymowanki Wielki smok. Wielki smok szedł do przodu kroki trzy, zrobił przysiad i wyszczerzył groźnie kły. Skoczył w górę i rozłożył skrzydła swe, latał w koło, by pogubić myśli złe. W chłodnej wodzie pływał żabką też,  na czworakach chodził tak jak jeż. Gdy się zmęczył, to zwinięty w kłębek spał, kolorowe sny całą nockę miał.

 

Praca plastyczna

Ilustrowanie wybranego fragmentu ulubionej bajki. 

 

Zabawa muzyczna –słuchanie i zabawy przy piosence

 

https://youtu.be/sE9X6mxtRRE

 

Ćwiczenia gimnastyczne

 

https://youtu.be/9iOLdoHhLpc

 Religia:

 

 

 

 

 

TYDZIEŃ 13.04 -17.04.2020 r.

DBAMY O ŚRODOWISKO

 

I.Ćwiczenia matematyczne

1.                 Karta pracy, cz. 4, s. 13.

Liczenie zwierząt na obrazkach. Porównywanie ich liczby. Naklejanie w ramkach znaków i

liczb odszukanych wśród naklejek.

 

2. II     Nauka czytania i pisania.

Słuchanie opowiadania B. Kosmowskiej „Dziwny mecz koszykówki”

1. Rozmowa na temat: Dlaczego sprzątamy, wywozimy śmieci?

2. Słuchanie opowiadania.

– Dziś nauczymy się, jak sprzątać świat – powiedziała nasza pani, a cała klasa w śmiech! – \

Świat jest za wielki! – zawołał Kuba. – Wszyscy go brudzą! – dodała Klara. – Bez sensu! –

prychnęła Miłka. – Nie mogę sprzątnąć pokoju, to jak mam odkurzyć świat? – Jesteśmy za

mali, żeby robić porządek na całej Ziemi! – poparł ją Maciek. A Maciek wszystko wie

najlepiej. – To prawda – uśmiechnęła się pani. – Jesteście mali, ale już potraficie nieźle

bałaganić. Aby wasz mały świat lśnił i błyszczał, musicie poznać kilka sposobów na

utrzymanie porządku.

Wymyśliłam ciekawą zabawę… – Sprzątanie zawsze jest nudne! – przerwał niegrzecznie

Karol, nasz najlepszy klasowy koszykarz. – A gra w kosza? – pani uśmiechnęła się do

Karola. – Czy też jest nudna? – Zagrajmy w kosza! – Karolowi zaświeciły się oczy. – Właśnie

to zrobimy! – odpowiedziała tajemniczo pani i postawiła na swoim biurku kolorowe wiaderka.

– To będą kosze do naszej gry – oznajmiła. – Spójrzcie, czym będziemy do nich celować…

Patrzyliśmy z niedowierzaniem, jak pani wyciąga z wielkich toreb coraz bardziej

zdumiewające przedmioty. Kartony po mleku i sokach, gazety, pocięte papierki, butelki i

słoiki. Jakieś metalowe zakrętki i gwoździe. Nawet ogryzki jabłek, nieświeże owoce i

ziemniaczane obierki! Biurko powoli zamieniało się w barwny śmietnik. A pani z dziecięcą

radością śmieciła dalej! „O rany! Gdyby teraz ktoś ważny zobaczył naszą panią, pewnie

dostałaby uwagę do dziennika!” – pomyślałam z przestrachem. Bo my bardzo lubimy naszą

panią. – Na co czekacie? – pani spojrzała na nas ze zdumieniem. – Do roboty! Mam tu

jeszcze sporo różnych śmieci. Rozrzućmy je wokół siebie! Natychmiast ruszyliśmy z pomocą.

A kiedy już udało nam się zrobić bardzo, ale to bardzo wielki bałagan, spojrzeliśmy z

przerażeniem po naszych ławkach. Wszędzie walały się niepotrzebne i zużyte rzeczy. –

Brzydko tu. Jak w moim pokoju – szepnął Jasiek. – Brudno jak na naszym podwórku –

westchnęła Laura. – A zatem – pani włożyła na głowę czapkę z napisem „Ratownik świata” –

przejmuję dowództwo w akcji: „Trafiaj celnie do kosza”. To była cudowna zabawa!

Otrzymaliśmy zadanie, aby do wiaderek, czyli koszy, jak upierał się Karol, wrzucać właściwe

śmieci. Pani przygotowała dla nas czapki z takimi napisami, jakie widniały na koszach.

Niebieskie były z hasłem PAPIER. Żółte – PLASTIK I METAL. Na białych czapkach napisano

SZKŁO BEZBARWNE, a na zielonych – SZKŁO KOLOROWE. Ja krążyłam po klasie w

czarnej czapce, na której widniały słowa: ODPADY MIESZANE. Pięć drużyn prześcigało się,

aby jak najszybciej zapełnić swoje wiaderka. Klasa piękniała z każdą chwilą. Nigdy nie

sądziłam, że sprzątanie może być takie przyjemne! A kiedy już wszystkie śmieci znalazły się

we właściwych koszach, pani wyjaśniła nam, do czego służy taka segregacja. – Czy ktoś

wie, co oznacza słowo recykling? – zapytała. – To robienie nowych rzeczy ze starych! –

wykrzyknął Maciek, bo on wszystko wie najlepiej. – Brawo! – zgodziła się pani. – Pomyślcie,

jak łatwo zdobyć surowce na nowe rzeczy. Wystarczy zadbać o stare. Jeśli je zbierzemy do

wspólnego kosza, czyli kontenera, mogą stać się po raz kolejny szkłem, plastikiem albo

metalem. Dlatego segregacja śmieci oraz sprzątanie są takie ważne. – Recykling, recykling –

powtarzał Kuba, kiedy wracaliśmy ze szkoły. – Wiesz, Zośka, to dobrze brzmi, ten recykling –

powiedział wreszcie. – Chyba tak nazwę mojego psa. Tata powiedział, że będę mógł go \

mieć, jak zacznę dbać o porządek…

3. Rozmowa na temat opowiadania. − Co zaproponowała pani dzieciom? − Na czym polegał

ten mecz koszykówki? − Co nam daje segregowanie śmieci? • Wyjaśnienie pojęcia recykling.

Jest to robienie nowych rzeczy ze starych. Jeśli zbierzemy razem odpady szklane czy

metalowe, to po przerobieniu znów będą szkłem czy metalem.

• Określanie kolorów pojemników na dane odpady.

4. Karta pracy Czytam, piszę, liczę, s. 79. Łączenie zdjęć różnych śmieci z obrazkami

odpowiednich pojemników. Pisanie liter ż, Ż.

2. III. Ćwiczenia gimnastyczne –

3.       https://youtu.be/aAOiv41ybSQ?list=PLtX3mTRu5-XloowHpVUuzApnZSo81rn9O

https://youtu.be/kvxsJBynkoA?list=PLtX3mTRu5-XloowHpVUuzApnZSo81rn9O

         .   IV. ZAJĘCIA MUZYCZNE.

Słuchanie piosenki.

Zabawy przy piosence „Ekologia”

https://youtu.be/tRjjS-Pw9Fg

 

V.  PRACA PLASTYCZNA  "EKOLUDEK" - wykorzystanie dowolnych materiałów

 

                  .VI. Zabawa z wykorzystaniem rymowanki. Dzieci dobierają się parami i stają naprzeciwko                        siebie. ( ćwiczenie można wykonać z rodzicem lub rodzeństwem).

Powtarzają tekst rymowanki, uderzając raz w swoje dłonie, raz w dłonie partnera.

„Żeby w pięknym świecie żyć, trzeba dbać o niego.

Dać przyrodzie zdrową być – to zależy od każdego.”

Wypowiedzi dzieci na temat:

 

 

 

 

 

Tydzień 06.04.2020r-10.04.2020 r.

DBAMY O ZIEMIĘ

 

Nauka czytania i pisania.

Wprowadzenie litery ż – małej i wielkiej, drukowanej i pisanej.

1. Oglądanie zdjęcia żab. Słuchanie ciekawostek na ich temat.

Żaby to rodzina płazów bezogonowych. W Polsce spotykamy: żaby jeziorkowe, żaby

wodne, żaby śmieszki, żaby moczarowe, żaby dalmatyńskie, żaby trawne. Mają

długi język, którym łowią pożywienie. Charakterystycznym elementem ich budowy są

też wydłużone tylne kończyny przystosowane do wykonywania skoków. Lubią

wygrzewać się na słońcu, częściowo zanurzone w wodzie lub będąc na słonecznym

brzegu. Gdy jest im gorąco – kąpią się. Jedzą owady (osy, muchy, mrówki...), pająki,

małe ryby, ślimaki... Chętnie jedzą je jeże, dużo mniej chętnie – bociany (w czasie

karmienia młodych zdarza im się łapać żaby).

2. Analiza i synteza słuchowa słowa żaba.

• Dzielenie słowa żaba na sylaby i na głoski. − Co słyszycie na początku słowa

żaba?

• Podawanie przykładów słów rozpoczynających się głoską ż (żyrafa, żurek,

żyrandol...), mających ją w środku (kożuch, mrożonki, bażant...). (Występująca na

końcu słów głoska ż brzmi często jak głoska sz). − Z ilu głosek składa się słowo

żaba? 3. Budowanie schematu słowa żaba.

3. Określanie rodzaju głoski ż.

4. • Wypowiadanie głoski ż długo: żżżyyyy... • Wypowiadanie głoski ż krótko: ż, ż, ż, ż, ż... −

5. Co możecie powiedzieć o tej głosce? (Jest to spółgłoska i oznaczamy ją na niebiesko).

6. 5. Budowanie modelu słowa żaba.

7. 6. Podawanie przykładów imion rozpoczynających się głoską ż (Żaneta, Żelisław...).

7. Analiza i synteza słuchowa imienia Żaneta. Dzielenie imienia na sylaby, na głoski;

budowanie jego schematu, modelu. Zabawa ruchowa z elementem skoku – Uwaga!

Bocian! Nauczyciel skakankami wyznacza staw. Jedno dziecko – bocian – stoi z boku.

Pozostałe dzieci – żaby – skaczą po sali – łące. Na hasło Uwaga! Bocian! – żaby

uciekają do stawu, a bocian je łapie. Złapana żaba odchodzi na bok.

8. Pokaz litery ż: małej i wielkiej, drukowanej i pisanej. (Nauczyciel wyjaśnia, że jest

jeszcze inny zapis głoski ż – dwuznak rz)

7. Umieszczenie poznanych liter: ż, Ż, a, t, n, b, e pod modelami słów żaba, Żaneta.

8. • Odczytanie wyrazów żaba, Żaneta.

9. Uzupełnianie luk w wyrazach literą ż; odczytanie otrzymanych wyrazów. .uk wa.ka

10. aba.ur gara.e je.yny le.ak mał.e no.e pla.a twaro.ek

11. FILM EDUKACYJNY O ŻABACH:

12. https://youtu.be/gfKhRnQu-PU

13. Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw XIII (metodą R. Labana).

Wyczucie własnego ciała.

Dzieci poruszają się po sali w rytmie instrumentalnej wersji wybranej piosenki,

według własnej inwencji twórczej. Gdy muzyka milknie, zatrzymują się, a następnie

wykonują ćwiczenia wskazanych przez nauczyciela części ciała: * ćwiczą głowę i

szyję – wykonują skłony, skręty, krążenia, * ćwiczą tułów – wykonują skłony, opady,

skręty, krążenia, * ćwiczą ramiona i dłonie – wykonują wymachy, wznosy, krążenia

ramion i dłoni, ruchy palców, klaskanie, * ćwiczą nogi i stopy – wykonują podskoki,

wspięcia, wymachy, tupanie. Gdy dzieci usłyszą dźwięki muzyki, powracają do

swobodnej improwizacji ruchow.

Wyczucie siły (ciężaru);

W lesie • Dzieci naśladują rąbanie drzewa siekierą, następnie – przewracanie go na

ziemię mocnym pchnięciem – wykonują mocne i szybkie ruchy.

• Naśladują chwytanie za gałęzie, przeciąganie ściętych drzew, toczenie pni drzew –

wykonują mocne i wolne ruchy.

• Naśladują zrywanie liści ze ściętych drzew – wykonują lekkie i szybkie ruchy.

• Naśladują podrzucanie zebranych liści do góry i spadanie liści na ziemię –

wykonują lekkie i wolne ruchy.

IV.PRACA PLASTYCZNA- "Jaki piękny jest świat" – kolaż z różnych materiałów.

1. Oglądanie zdjęć różnych miejsc na świecie.Pięknych miejsc na ziemi – z czasopism lub

2. z internetu. Dzieci oglądają zdjęcia, wskazują te, które według nich przedstawiają

3. najpiękniejsze elementy przyrody, określają, co im się podoba i dlaczego. Potem

4. przedstawienie zdjęcia miejsc zniszczonych przez ludzi, np. zaśmiecony las, usychające

5. drzewa… Rozmowa z dziećmi na temat, jak wyglądały miejsca kiedyś, że wyglądały

6. pięknie, dopóki człowiek ich nie zniszczył.

V. Zabawy matematyczne:

Zabawy guzikami. Dzieci dostają po 10 guzików. Liczą je i podają ich liczbę.

Jeśli ktoś nie posiada guzików może je zastąpić klockami i porównywać je i

segregować pod względem koloru, wielkości,ilości.

• Układanie dowolnej postaci z guzików. Nazywanie jej. • Segregowanie guzików pod

względem kształtu. – Czym różnią się guziki? Dzieci segregują guziki na te w

kształcie koła, na kwadratowe i na trójkątne. Liczą guziki w każdym kształcie i

układają przy nich kartoniki z odpowiednimi cyframi.

• Segregowanie guzików pod względem liczby dziurek. Dzieci segregują guziki na te

z dwiema dziurkami, z trzema i z czterema. Liczą guziki z określoną liczbą dziurek i

układają przy nich kartoniki z odpowiednimi cyframi.

• Wyszukiwanie guzików mających dwie cechy: są w kształcie koła i mają cztery

dziurki. Dzieci szukają wśród swoich guzików takich, które spełniają te kryteria.

Liczą, ile mają guzików okrągłych o czterech dziurkach. − Na podstawie jakich

innych dwóch cech możemy wyszukiwać guziki? (Np. w kształcie trójkąta, mających

dwie dziurki; w kształcie kwadratu, z czterema dziurkami...).

VI. CIEKAWOSTKI

Rozmowa na temat: Zaczyna się od jajeczka.

− Jakie zwierzęta wykluwają się z jajek? (Jaszczurki, ptaki, owady, żaby, ryby).

− Czy wszystkie jajka są takie same?

− Czy wszystkie zwierzęta wykluwają się tak jak ptaki?

Ciekawostki

• Jajeczka, które składa ryba, to ikra.

• Bielinek kapustnik składa jajeczka na liściu, którym będą się żywiły gąsienice.

• Ślimak składa bardzo dużo jajeczek na ziemi i wcale się nimi nie interesuje.

• Biedronki, tak jak motyle, składają jajeczka na liściach. • Jajeczka żaby to skrzek.

 

2. ZAJĘCIA MUZYCZNE.

Słuchanie piosenki.

Zabawy przy piosence „Ekologia”

https://youtu.be/tRjjS-Pw9Fg

 

1. Zabawa z rymowanką.

Dzieci uczą się rymowanki z pomocą rodzica.

Potem mówią ją ze złością, strachem, smutkiem i radością.

                  „O przyrodę dbamy!

    Nie łamiemy,

    Nie niszczymy

             i nic nie deptamy!

ZAJĘCIA LOGOPEDYCZNE

https://youtu.be/Lod1r88h61I

https://youtu.be/aHTvf6vs320

 

 

 

 

 

TYDZIEŃ 30.03 - 03.04.2020r,

1. Oglądanie zdjęć, obrazków zwierząt z wiejskiego podwórka.

 

Dzieci nazywają zwierzęta przedstawione na zdjęciach, obrazkach, dzielą ich nazwy na sylaby, a wybranych – na głoski.

 

2. Sprawność ruchowa.

 

Ćwiczenia poranne – zestaw XXVII.

 

• Ćwiczenia głowy i szyi – Koń kiwa głową. Dzieci w siadzie skrzyżnym, z rękami ułożonymi na kolanach, wykonują skłony głową w przód i w tył z

 

wydłużeniem szyi i lekkim przyciąganiem brody.

 

• Ćwiczenia zręczności – Koń na biegunach. Dzieci w siadzie skrzyżnym, chwytają za stopy od zewnętrznej strony, wyginają plecy jak bieguny konia

 

– lekko huśtają się w tył, na plecy, i w przód, do siadu.

 

• Ćwiczenia równowagi – Koń grzebie nogą. Dzieci maszerują z wysokim unoszeniem kolan. Na hasło Konie zatrzymują się, rżą i grzebią nogą –

 

lekko uderzają o podłogę palcami lewej i prawej stopy, na zmianę.

 

• Zabawa Konie i wózki. Tutaj zapraszam do zabawy rodzica lub rodzeństwo.

 

Dzieci dobierają się w pary i ustawiają jedno za drugim; pierwsze dziecko podaje ręce do tyłu drugiemu dziecku, tworząc wózek z koniem. Biegają w

 

różnym tempie, przeplatając bieg marszem. Po pewnym czasie następuje zmiana ról.

 

3. Nauka czytania i pisania.

 

I.Wprowadzenie litery f – małej i wielkiej, drukowanej i pisanej.

 

a. Analiza i synteza słuchowa słowa farby. • Dzielenie słowa farby na sylaby, na głoski. − Co słyszycie na początku słowa farby?118

 

b. Podawanie przykładów słów rozpoczynających się głoską f (fajka, flaga, foka...), mających ją w środku (agrafka, delfin, perfumy...) oraz na końcu

 

(elf, kilof, traf...). − Z ilu głosek składa się słowo farby? 3. Budowanie schematu słowa farby.

 

c. Określanie rodzaju głoski. • Wypowiadanie głoski f długo: fffyyyy... • Wypowiadanie głoski f krótko: f, f, f, f, f... − Co możecie powiedzieć o tej

 

głosce? (Jest to spółgłoska).

 

d. Budowanie modelu słowa farby.

 

e. Podawanie przykładów imion rozpoczynających się głoską f (Franek, Filip, Felicja, Florentyna...).

 

f. Analiza i synteza słuchowa imienia Franek. Dzielenie imienia na sylaby, na głoski; budowanie jego schematu i modelu.

 

g.. Pokaz litery f: małej i wielkiej, drukowanej i pisanej.

 

h. Umieszczenie poznanych liter: f, F, a, r, n, b, e, y, k, pod modelami słów farby, Franek. • Odczytanie wyrazów farby, Franek.

\

i. Karty pracy, cz. 3, s. 82, 83, 84, 85.

 

II Słuchanie opowiadania S. Karaszewskiego Awantura na wiejskim podwórku.

 

Wczesnym rankiem konie wybiegły ze stajni i pogalopowały na łąkę. Zaraz po koniach krowy, nie spiesząc się (po porannym dojeniu), wyszły z

 

obory i pomaszerowały na pastwisko. W chlewiku chrumkały świnki, zajadając ze smakiem paszę z koryta. Gdy konie i krowy pasły się na łące,

 

gospodyni otworzyła drzwi kurnika i na podwórko wysypał się drób. Pierwszy – kogut; stąpał, dumnie unosząc głowę. Za nim szły kury i biegły

 

kurczęta. Potem gąsior, a za nim szły gęsiego gęsi i gąsięta, a na samym końcu, kołysząc się w kaczym chodzie, wędrował kaczor z kaczkami i

 

kaczętami. Kury jak zwykle zaczęły grzebać w piasku w poszukiwaniu czegoś do zjedzenia. Kaczki taplały się w błotnistej kałuży, czego nie robiły

 

nigdy kury, bo kury nie lubią wody. Wiadomo – zmokła kura nie wygląda zbyt ciekawie. Białe kaczki w błocie zrobiły się szare i podążały do

 

sadzawki za domem, gdzie pływały już gęsi. Odważny gąsior machał skrzydłami i zasyczał na Burka, który chłeptał mulistą wodę z sadzawki. Burek

 

zaszczekał na gąsiora, niegroźny, bo uwiązany na sznurku do budy. Sznurek Burka był długi, wystrzępiony, zasupłany i powiązany w wielu

 

miejscach. Niegdyś był bardzo mocny, ale od słońca, deszczu, a przede wszystkim psich zębów i pazurów wyraźnie osłabł i czasami się urywał.

 

Dzień był piękny, słoneczny, ale coś nieokreślonego wisiało w powietrzu. Jakiś niepokój, poczucie zagrożenia. Pierwsze rozgdakały się kury, które

 

miały coś do kaczek. – Jak można taplać się w błocie! Kaczki to straszne brudasy! Moje kurczaczki skaczą wdzięcznie, a kaczki mają krótkie nóżki

 

(jak zwykle u kaczuszki) i kaczy chód! Idą, kołysząc się na boki, i ciągle chlapią się w wodzie! Chodźcie, moje kurczątka, nawet nie próbujcie się

 

bawić z tymi brudaskami! A na to kaczki: – Kwa, kwa, myślałby kto! Kury boją się wody, bo nie ma bardziej żałosnego stworzenia od zmokłej kury!

 

A gdyby przyszła wielka ulewa i zalała podwórko? Wszystkie kurczątka by się potopiły! A moje kaczęta tylko by się śmiały, bo one od małego uczą

 

się pływać! Tak, tak, kwa, kwak! – zakwakała kaczka i odwróciła się ogonem do kur, okazując im swoje lekceważenie! – Gę, gę, pływanie to

 

najważniejsza rzecz pod słońcem! – zagęgała gęś i żeby okazać swoją wyższość, zanurkowała w stawie, a za nią gąsięta. – Moje małe pływają pod

 

wodą jak rybki, a jak zechcę, nauczę je latać! Chodzą za mną gęsiego, jak po sznurku. – Kwa, kwa, racja, racja, moje kaczęta też chodzą i pływają za

 

mną, jedno za drugim! Nie oddalają się od siebie, nie rozbiegają się! A te kurczaki chodzą gdzie chcą, grzebią w ziemi, wzniecając tumany kurzu,

 

wszystkie kury bez przerwy kurzą i chodzą okropnie zakurzone! Boją się czystej wody jak diabeł wody święconej! I pewnie od kurzu dostają kurzej

 

ślepoty! – A – kwak!! – kichnęła kaczka. – To od kurzu! – Raczej od zimnej wody i błota! – przygdakała jej kura. – Kwa, kwa, kąpiele błotne są

 

bardzo zdrowe! – Ko, ko, chyba tylko dla brudasów! – Kwa, kwa. Błoto dobrze robi na pierze!

 

– Ko, ko, zwłaszcza gdy się pierza nie pierze! – A każda kura się kurzy! – Ko, ko, jeszcze zobaczycie, jak będą z was drzeć pierze! Ko, ko, skubane

 

gęsi, skubane kaczki, będą z was darli białe kłaczki, białe piórka, białe puchy gospodarzom na poduchy, dla chłopaka i dziewczyny ciepłe jaśki i

 

pierzyny, na kurtki puchowe zimowe! – Gę, gę, kwa, kwa, z braku wołu kury skubią do rosołu! Kury trochę się stropiły. Co też gęsi i kaczki miały na

 

myśli? Kłótnia kur, gęsi i kaczek mogłaby trwać w nieskończoność, gdyby nie pojawił się intruz. Nad podwórkiem zawirował cień. Ptaki rozbiegły

 

się na wszystkie strony, gęsi zanurkowały w wodzie, kaczki chlapnęły w błoto, a kury mogłyby po strusiemu schować głowy w piasek, ale w ptasim

 

móżdżku miały na tyle rozumu, że wybrały inną kryjówkę. Czym prędzej wparowały do budy Burka, z którym wcześniej miały na pieńku, bo

 

wyjadały mu żarcie z miski. Burek szczeknął i chciał pogonić kury, gdy wtem dostrzegł krążącego jastrzębia. – Hau, hau! – szczeknął. – Wróg, wróg,

 

precz, precz! Kury w budzie były bezpieczne, ale kaczki i gęsi nie mogły w nieskończoność pływać pod wodą. Ledwie któreś z kacząt lub gąsiąt

 

wynurzało głowę, a zaraz drapieżny jastrząb szybował w jego stronę z wyciągniętym dziobem i szponami. – Hau, hau! Precz, precz! – rozpędził się i

 

skoczył. Sznurek naprężył się, puściło kilka nadwątlonych włókien, ale sznurek wytrzymał i Burek wylądował na plecach. Skoczył drugi raz –

 

kolejne włókna się zerwały, ale sznurek nie puszczał. Cofnął się pod budę, rozpędził się, nadwyrężony sznurek pękł a Burek wystrzelił jak z procy

 

prosto w jastrzębia, który właśnie chwytał przerażone kaczątko w swoje szpony. – Wara, wara, wara, wara! – wrzasnął Burek na jastrzębia, który

 

musiał obejść się smakiem. Odleciał, utraciwszy kilka piór. – A co tu się dzieje? Burek, do budy! – krzyknął gospodarz, który właśnie wrócił z pola

 

do domu na obiad i zaparkował traktor na podwórku. Widząc rozgdakany, rozkwakany i rozgęgany drób, uznał Burka za sprawcę awantury i chciał

 

mu dać burę. Nagle jego wzrok padł na walające się jastrzębie pióra wyrwane z ogona drapieżnego ptaka. – Brawo, Burek, dzielny, dobry pies!

 

Uratowałeś drób! Przyniósł michę pełną psich smakołyków i odgonił kury, które bardzo lubiły zaglądać do psiej miski. – Jak ja nie lubię tych

 

ptaszydeł! – burknął Burek. Wlazł do budy, wyciągnął się, położył głowę na przednich łapach i zasnął.

 

- Rozmowa na temat opowiadania. − Co działo się rano na wiejskim podwórku? − O co kłóciły się kaczki z kurami? − Za kim były gęsi? − Kto

 

zaatakował drób? − Co zrobił pies Burek?

 

4.SPRAWNOŚĆ MANUALNA- działalność plastyczna

 

.Wykonanie kaczuszki techniką dowolną

– prace plastyczne płaskie lub przestrzenne ( rysunek, wycinanka, farby, origami)

 

5.Zabawa matematyczno-językowa Układamy wyrazy.

 

Dzieci nazywają figury, odczytują przypisane im litery. Potem odszyfrowują ukryte wyrazy, umieszczając w tabelkach pod figurami litery i odczytując powstałe wyrazy.

 

1. Karta pracy, cz. 3, s. 93. Rozszyfrowywanie wyrazów. Rysowanie ich rozwiązań

 

6. Zabawy muzyczne i ruchowe

 

https://youtu.be/zW1_ANe0l94

https://youtu.be/MHFpBY85ahk

https://youtu.be/30nw6AtuGiQ

 

7. Religia - Bożena Blicharska

 

W tym tygodniu przygotowujemy się do przeżywania Niedzieli Palmowej.

 

Zachęcam do uczestnictwa wraz z dziećmi w niedzielnej Mszy Świętej za posrednictwem  telezizji lub

 

internetu. 

 

Proponuję wykonanie palmy. Palmę można narysować lub wykonać dowolną techniką plastyczną.

 

 

 

 

TYDZIEŃ 23.03- 27.03.2020R.

KARTY PRACY CZ.3 STRONY 72 - 81

W tym tygodniu dzieci powinny poznać wygląd "J" małej i wielkiej.

Nauka czytania i pisania:

1. Można pobawić się z dziećmi w szukanie wyrazów rozpoczynających się głoską "J", dzielić wyrazy na sylaby.

Czytanie sylab i tekstów znajdujących się w Kartach Pracy.

2. Polecam zabawę w szukanie rytmów do wyrazów np.:

Pisanki- firanki,falbanki

baranek- dzbanek, ganek

zajączek- pajączek, bączek,

jajka- bajka, fajka i.t.p (Kart pracy cz.3 str 73)

3.Pisanie liter J, j po śladzie i samodzielnie (Karty Pracy)

4.Zdobienie jajek, kolorowanie( pisanek) - Karty Pracy

5.Wykonanie dowolną techniką pracy związanej z Wielkanocą.

6. Zabawy matematyczne.

Dodawanie i odejmowanie w zakresie 10. przeliczanie na konkretach. ( przeliczanie klocków, kredek,

patyczków, dodawanie (dokładanie), odejmowanie(zabieranie).

7.Zabawy ruchowe:

- w siadzie - dzieci wykonują wymachy nóg, bezwładne przewroty

- dzieci ślizgają się lub czołgają po podłodze,

-turlają się po podłodze,

-" Berek na czworakch" - Jedna osoba jest berkiem  i goni drugą( rodzeństwo, rodzice) na czworaka.

8. Zabawy muzyczne:

Polecam piosenki i utwory muzyczne z YouTube "Piosenki dla dzieci", przy których dzieci mogą pobawić się i poruszać.

https://www.youtube.com/watch?v=sXqaZUp2N-w&list=RDQMlBHX4QOrNwI&start_radio=1

https://youtu.be/1BxzTaIp9G4

https://youtu.be/YzMADXJp_Tk

9. Zabawy relaksacyjne:

 Linki do zabaw relaksacyjnych z dziećmi, które w tym trudnym czasie dla wszystkich są szczególnie polecane.

https://www.wychowanieprzedszkolne.pl/zabawy-i-cwiczenia-relaksacyjne/

https://polki.pl/zdrowie/medycyna-naturalna,cwiczenia-relaksacyjne-dla-dziecka-zbior-pomyslow,10368540,artykul.html

W ALBUMIE FOTOGRAFICZNYM  ZNAJDUJE SIĘ KONSPEKT ZAJĘĆ SPORTOWYCH  Z PROGRAMU "ZDROWO I SPORTOWO"  DO REALIZACJI W DOMU. MIŁEJ ZABAWY.:)

Pozdrawiam serdecznie oraz życzę zdrowia i wytrwałości 

Marzena Pluszyńska

 

 

TYDZIEŃ:16.03 - 20.03.2020r.

KARTY PRACY CZ.3  strony od 62 do 71

W tym tygodniu dzieci powinny poznać wygląd małej i wielkiej litery „C” – drukowanej i pisanej.

Możecie Państwo pobawić się z dziećmi w dzielenie słowa „Cebula” na sylaby oraz głoski. Zachęcam do zabaw

typu:

- „Podaj imiona rozpoczynające się głoską C ( np. Celina, Cecylia, Cezary, Cyryl…)

- "Jakie znasz przedmioty zaczynające się głoską „C” itp.

- "Przeczytaj sylaby : „ca, ce, co, cu, ec, ac, ci, ic, cu, uc

- Spróbuj przeczytać wyraz ( wydrukowane) np. CYTRYNA, CEBULA, KOC, KOCYK, NOC, JACEK,

CUKIERKI, KLOCKI, OCET, TACA, OWOCE – dzieci poznały wszystkie te literki .

Zachęcam także do zabaw z dziećmi : „Pierwsze oznaki wiosny”. Dzieci zastanawiają się i wymieniają oznaki

zbliżającej się wiosny. Warto wybrać się na spacer i poszukać ich wspólnie. Oczywiście w miejsca, w których

nie przebywają inni ludzie. Unikajcie skupisk i większych grup ludzi.

Proponuję również zabawy ruchowe w miarę możliwości typu „Berek”, „ Pajacyki”, „Przysiady”, „Dotknij

prawą ręką lewej nogi , lewą ręką – prawe ucho i.t.p

Zachęcajcie Państwo dzieci do zabaw manualnych( malowanie, wycinanie, rysowanie, kolorowanie,

zamalowywanie, lepienie z plasteliny), zabaw manipulacyjno – konstrukcyjnych, zabaw tematycznych,

konstrukcyjnych oraz ruchowych.

Zabawa powinna zajmować centralne miejsce w wychowaniu przedszkolaka, jest ona jedną z podstawowych

potrzeb. Prawidłowy proces rozwoju zabawy dziecka ma odzwierciedlenie w jego poziomie inteligencji i stanie

psychicznym.

Poniżej podaję Państwu linki do stron, gdzie można znaleźć ciekawe propozycje zabaw manualnych i

ruchowych.

Dzieci uwielbiają tego typu zabawy i bardzo chętnie spędzają czas w ten sposób.

Życzę Państwu wszystkiego dobrego i dużo zdrowia.

 

https://www.bing.com/images/search?view=detailV2&id=B5E37CB8CAA95A7A3CF2768FCC99F9B5F9E9C079&thid=OIP.k7wiFGgawjzxY9NLCEkqZwHaKe&exph=3508&expw=2480&q=literki+do+druku&selectedindex=5&qpvt=literki+do+druku&ajaxhist=0&vt=0&eim=1,6 – literki do druku

http://darmowelamiglowki.com/szlaczki/ - szlaczki do druku

https://cdn.files.smcloud.net/t/media/files/szlaczki-dla-dzieci.pdfhttps://www.kredkauczy.pl/cwiczenia-dla-dzieci

https://mojedziecikreatywnie.pl/pobieranie/ - ciekawe zabawy plastyczne dla dzieci

https://polki.pl/rodzina/dziecko,zabawy-dla-dzieci-27-najlepszych-pomyslow,10029608,artykul.html – propozycje zabaw z dziećmi